Katie Bingham-Smith kan tegenover andere ouders misschien wel nors en ongeïnteresseerd overkomen, daar heeft ze lak aan. ‘Ik kan er gewoon niets bij hebben’, schrijft ze op Scary Mommy.
Laatst had de blogger weer zo’n stressdag: ‘Mijn kinderen waren bijna te laat op school en toen we eindelijk in de auto stapten, vergat ik mijn verdomde sleutels. Tussen het tienminutengesprek en een afspraak bij de orthodontist moest ik werken: mijn telefoon trilde constant omdat ik mails, apps en kalenderherinneringen binnenkreeg. Maar ik moest ook de was nog opvouwen, de vloer was plakkerig en de koelkast leeg.’
Katie wist dat de berichtjes best konden wachten, maar tóch kon ze het niet laten om naar haar telefoon te blijven kijken. ‘Want wat als ik iets belangrijks zou vergeten? Of als de school zou bellen? Elke keer dat ik naar beneden keek, werd ik steeds misselijker: ik zag dat ik zoveel meer te doen had dan ik van te voren had gedacht.’
Lees ook
Even rust: 8x de lekkerste sauna’s >
Als Katie dan ook nog zou moeten helpen bij schoolactiviteiten, zou ze helemáál doordraaien. ‘Ik kan er gewoon niets bij hebben. Mijn zoon schuift een machtigingsformulier voor een excursie in het staatspark onder mijn neus, maar ik kan even niets anders doen dan zorgen dat er genoeg eten in huis is en mijn kinderen elke ochtend schone kleren hebben. Daarbij hebben we drie tandartsafspraken in een week én is mijn dochter jarig. Oh, en de auto moet eind deze maand gekeurd worden.’
Dus vinden ouders het raar dat Katie voor de zoveelste keer ‘nee’ zegt op een vraag om te helpen? Dan heeft ze één boodschap: ‘Door ‘nee’ te zeggen en mijn grenzen te kennen, kan ik voor mijn kinderen een betere versie van mezelf zijn. En dat is het belangrijkste.’
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
