Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Een schoonmoeder die overal een mening over heeft: Susanne (40) kent het maar al te goed. ‘Al sinds ik haar ken geeft ze mij steken onder water.’
Susanne (40):
“‘Ik snap niet dat jij nog werkt, Bob verdient toch genoeg?’ ‘Saartje is veel te oud voor een speen!’ ‘Toen onze kinderen klein waren, lieten we ze gewoon overal slapen.’ ‘Gamen maakt kinderen dom, dat staat op Facebook.’ Dit zijn slechts een paar voorbeelden van de niet afhoudende reeks adviezen die mijn schoonmoeder op me afvuurt. Ze heeft overal een mening over en die ventileert ze ook altijd. Vooral naar mij. Ze vindt mijn manier van opvoeden te soft en gaat voorbij aan het feit dat dat de normen en waarden zijn van mij én mijn man Bob. Ik heb het he-le-maal gehad met haar bemoeienis, het gezanik en het betuttelen. Het liefst zou ik haar een keer goed afblaffen en uit mijn leven deleten. Maar wat kan ik er aan doen? Ze is niet alleen de moeder van mijn man, maar ook de oma van onze kinderen Jorik (12), Veerle (8) en Sara (3) en we wonen praktisch bij elkaar om de hoek. Dus slik ik mijn opgekropte woede in.
Al sinds ik haar ken geeft ze mij steken onder water. Ze beweerde doodleuk bij onze eerste ontmoeting dat ze de ex-vriendin van Bob leuker vond. Toen we op een dinsdag trouwden, ik hoogzwanger van Jorik, verkondigde ze tegen iedereen dat het ‘een moetje’ was, terwijl wij het zagen als een makkelijke manier om erkenning te regelen. Ze vindt het onhandig dat er een groot leeftijdsverschil is tussen de kinderen, ook al weet ze dat ik tussendoor vier miskramen heb gehad. Sowieso hadden we volgens haar nooit een derde moeten nemen, met ons drukke leven. Ze duldt me als de vrouw in Bobs leven, maar nog steeds is er veel mis aan mij. Mijn haar is te lang voor een veertigjarige moeder, de rode lippenstift die ik draag te fel. Dat ik parttime werk en we die dagen een betaalde oppas aan huis hebben neemt ze mij kwalijk, want zíj zat altijd thuis met thee en koekjes. Ik kan uren doorgaan. Welk onderwerp maakt niet uit, zij moet er iets over zeggen. Dat begint de kinderen ook op te vallen. Ze vinden haar nog steeds een lieve oma, maar wel een die zeurt. Zeker onze oudste dochter krijgt regelmatig een uitbrander. Dan vindt oma haar kapsel te jongensachtig zitten, haar stem te hard of is ze te ruw met haar zusje.
Lees ook ‘Ik word er knettergek van dat mijn schoonmoeder elke dag ‘even’ op visite komt’ >
Maar erger nog vind ik de invloed die ze heeft op mijn man. Bob verandert in haar aanwezigheid. Hij zegt ja en amen en rent zodra zij roept. Wil ze een nieuwe tv, moet hij op zijn vrije zaterdag op stel en sprong met zijn ouders alle elektronicazaken af en zorgt voor de installatie. Dat ik er die dag dan alleen voor sta met de sportafspraken van de kinderen doet er blijkbaar niet toe. Mijn schoonmoeder lokt hem elke week met een klusje haar kant op en dan belooft Bob haar dingen zonder met mij te overleggen. Of komt ineens met ‘geniale ingevingen’ als een tijdslot op de spelcomputer voor Jorik of speciale luierbroekjes waarmee we Sara zindelijk kunnen krijgen.
Zelf is Bob blind voor het gedrag van zijn moeder. Hij wil niet zien dat ze een wig drijft tussen ons. Vooral in het verleden liepen mijn ergernissen over zijn moeder uit op heibel tussen ons. Soms, als ik zo boos ben dat ik roep dat ze me knettergek maakt, geeft Bob toe dat ze bot kan zijn. Maar ik moet me er niets van aantrekken, zegt hij. Zo is ze altijd geweest. Of ze bedoelt het goed. Ook zo’n dooddoener. Na veertien jaar relatie ben ik inmiddels zo verstandig dit soort irritaties met mijn vriendinnen te delen. Dat houdt het thuis een stuk gezelliger. Maar als het aan mij ligt zag ik Bobs moeder nooit meer.” Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan. Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.