Anoek (34) is getrouwd met Joost (32) en moeder van Britt (3) en Sofie (1). Sinds haar eerste zwangerschap wil ze nog maar één ding: snaaien. Tot ongenoegen van haar man die haar liever aan het lijnen ziet.
Lees verder onder de advertentie
“‘Anoek wordt al dik van water.’ Mijn man Joost kan dat zo stellig zeggen dat ik het bijna zelf geloof. Het is namelijk niet waar, alleen heeft hij daar geen benul van. Bovendien zou ik dan eerst eens water moeten drinken, in plaats van latte macchiato met suiker.
Lees verder onder de advertentie
Vier jaar geleden, voor ik zwanger werd van Britt, was ik nog slank. Joost vond me prachtig. Ik was nog geen dag overtijd of ik wilde maar één ding: snaaien. Ik haalde de Haribo met zakken tegelijk in huis en verslond elke avond een Magnum Dark. Na negen maanden stond de teller op +28 kilo. Joost baalde behoorlijk van mijn walvislijf, zoals hij het noemde. ‘Ach’, zei ik, ‘baby eruit, borstvoeding geven en de kilo’s vliegen eraf.’
Zes scheppen suiker
Lang verhaal kort: na acht maanden borstvoeding liep ik nog steeds in zwangerschapsbroeken. Ik was halverwege een appelazijnkuur, toen ik weer zwanger werd. En ja hoor, ik sloop ’s nachts mijn bed weer uit om het pak hagelslag aan mijn mond te zetten en nam zes scheppen suiker in de koffie. In negen maanden kwam ik zestien kilo aan.
Lees verder onder de advertentie
Na de bevalling sloeg ik als een gek aan het lijnen. Joost was solidair en de kilo’s vlogen eraf. Maar toen ik twaalf kilo was afgevallen en daarna wekenlang bleef steken, verloor ik mijn motivatie. Ik had er gewoon geen zin meer in.
Joost denkt dat ik nog steeds aan het lijnen ben. Hij is zelf absurd sportief en gedisciplineerd en heeft een hekel aan dikke vrouwen. Hij mist de Anoek die hij sexy vond. Vorige week kocht hij nog een skinny jeans voor me. Om me te motiveren. Ik kan er net met één onderbeen in.
Lees verder onder de advertentie
Joost snapt er niets van dat ik niet afval. Wij eten koolhydraat- en vetarm. Ik kook pasta en aardappelen voor de meiden en neem zelf een salade en wat vis of kip. Wat hij niet weet is dat ik me overdag verlustig aan Oreo’s, drop en witte boterhammen met chocopasta.
Niet trots op
Het is een vicieuze cirkel: ik vind mijn lijf zo lelijk dat ik de onvrede weg eet. Ik ben er echt niet trots op dat ik mijn man voorlieg en dat ik het doorzettingsvermogen heb van een natte krant. Maar ik kan het gewoon niet langer opbrengen op komkommers te leven.”
Lees verder onder de advertentie
‘Ben je alweer zwanger?’ Deze opmerkingen kregen jullie over je postpartum lijf (en zo ga je ermee om).
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.