Natalie, alleenstaande moeder van haar dochtertje, verloor haar vader op jonge leeftijd. Ze weet hierdoor heel goed hoe het overlijden van een naasten je wereld plots op zijn kop kan zetten. Hoe bescherm ik mijn dochter als ik er niet meer ben? Vroeg ze zich af. Het is een vraag waar je liever niet over nadenkt, maar die wel belangrijk kan zijn. Natalie deelt haar verhaal:
“Als alleenstaande ouder heb je veel verantwoordelijkheden. Iedere dag probeer je het beste te geven voor je kind, niet alleen in de dagelijkse zorg maar ook in de voorbereiding op de toekomst. Dat maakt het des te pijnlijker om stil te staan bij het idee dat die toekomst misschien niet altijd vanzelfsprekend is. Met het verlies van mijn vader in mijn tienerjaren, ben ik mij bewust geworden hoe een overlijden je wereld plots op zijn kop kan zetten, met alle gevolgen van dien.
Mijn dochter is nog maar zeven maanden, maar wat gebeurt er met haar als ik er niet meer ben? Wat als ik plotseling zou overlijden? Ik heb geen partner die de zorg dan over kan nemen, of om samen mee te praten over mijn wensen. Dat maakt alles nog kwetsbaarder. En hoewel het lijkt alsof het onderwerp alleen voor de oudere generatie is, realiseerde ik me dat het ook voor mij van belang is. Sterker nog, het is cruciaal dat ik nu, terwijl ik nog gezonde keuzes kan maken, nadenk over de toekomst.
“Sterker nog, het is cruciaal dat ik nu, terwijl ik nog gezonde keuzes kan maken, nadenk over de toekomst”
Natuurlijk wil je dat de mensen die achterblijven met liefde en respect aan je afscheid kunnen terugdenken. En dat begint met goede afspraken. Wat wil ik dat er gebeurt als ik er niet meer ben, en wie gaat er voor mijn dochter zorgen? Daarbij komt heel snel de uitvaartverzekering in beeld. Het idee van een uitvaart is vaak een taboe, maar het is zo belangrijk. Ik wil niet dat mijn dochter zich zorgen hoeft te maken over de financiële lasten van mijn afscheid. De gedachte dat zij, op zo’n jonge leeftijd, al met die zware verantwoordelijkheid om zou moeten gaan, is voor mij geen optie. Door een uitvaartverzekering af te sluiten, zorg ik ervoor dat de kosten gedekt zijn en dat de focus kan liggen op het rouwen en het herinneren van mij, in plaats van het zorgen over geld.
Het idee dat ik er misschien niet meer ben, is verstikkend, maar tegelijkertijd biedt het ook ruimte om warmte en zorg voor mijn kind te waarborgen. Er is geen garantie dat ik er altijd zal zijn, maar ik kan wel zorgen dat zij altijd liefdevol omringd zal zijn, ongeacht de omstandigheden. Om dat te waarborgen laat ik vastleggen wat er met mijn dochter en bezittingen gebeurt. Voor mijn uitvaart zou ik graag willen dat de nadruk ligt op het vieren van het leven, in plaats van op het treuren van de dood. Het bijeenkomen van naasten op een steunende en positieve manier. De invulling maakt mij minder uit – ik ben er immers toch niet meer bij.
Als alleenstaande ouder is de verantwoordelijkheid extra groot, maar door vooruit te denken en te handelen, kan ik het voor mijn dochter een stukje gemakkelijker maken. Terwijl ik op haar (en onze) toekomst vertrouw, zorg ik ervoor dat zij altijd een veilige haven heeft, ongeacht wat er op ons pad komt.”
Dit artikel is geschreven in samenwerking met Monuta.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Nog één mep en ik vertrek, dacht Yvonne (39) steeds. Toen vier jaar later – vele klappen en vernederingen verder – haar man Ivar ook een tik gaf aan dochter Milou (nu 5), had ze eindelijk de moed hem te verlaten.
Een babyshower staat meestal in het teken van schattige cadeautjes en lieve speeches. Maar niet altijd.
