Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
Roelie (34) woont samen met Floris (36), en is moeder van Maxim (5) en Ella (2).
“Niemand was zo blij met mijn eerste zwangerschap, als mijn schoonmoeder. Huilend van geluk stond ze in de woonkamer, met het voorleesboekje dat we haar hadden gegeven om het nieuws te verkondigen. ‘Oma! Ik word óma!’, bleef ze maar roepen. Begrijpelijk, vond ik. En vertederend.
Toen Maxim geboren pas, bekeek ik dat moment met mijn schoonmoeder steeds vaker met andere ogen. Ze gedroeg zich alsof zíj een kind had gekregen, en bemoeide zich met alles van Maxim. Hoe vaak hij moest drinken. Wanneer hij verschoond diende te worden. Welke kleren hij aan moest, want het shirt dat ik hem had aangetrokken was zeker veel te warm.
Lees ook:
‘Mijn dochter (6) masturbeert in het openbaar, hoe ga ik hiermee om?’ >
Mijn schoonouders wonen op vijf minuten afstand van ons huis, en al snel kwam ze dagelijks over de vloer om te ‘helpen’ met Maxim. Fijn, zo’n betrokken oma, maar dit was wel een beetje veel van het goede. Natuurlijk was het heerlijk dat ze even een was kwam weg vouwen of boodschappen kwam brengen. Ik had mijn handen vol aan mijn pasgeboren baby, en zij kon wel een verzetje gebruiken met een man die zijn stoel nooit uit kwam. Maar puntje bij paaltje was ik dan degene die de was of boodschappen deed, terwijl zij met Maxim in de weer ging. Wanneer ik voorzichtig tegensputterde, bulderde ze: ‘Kind, ik heb dit al vier keer gedaan, laat dat mannetje maar aan mij over.’ Waarna ik bedremmeld afdroop.
Floris begreep mijn ergernis wel. Na een goed gesprek met zijn moeder, spraken ze af dat ze niet meer dagelijks langs zou komen, en de zorg voor Maxim primair aan mij overliet. Zo liep het een tijdje beter. Tot ik zwanger raakte van Ella en door bekkenproblemen niet mobiel was. Binnen de korte tijd bestierde mijn schoonmoeder mijn hele huishouden; de zorg voor Maxim voorop. Ze zette hem voor straf op de deurmat wanneer hij niet luisterde – iets wat ik zelf nooit zou doen – , gaf hem snoep terwijl hij dat van mij niet mocht, en foeterde Floris uit omdat ze vond dat hij te lange werkdagen maakte, terwijl mij dat helemaal niet stoorde.
Na een paar flinke aanvaringen tussen Floris en zijn moeder was het een tijdje rustiger. Maar nu kwam ik onlangs thuis van mijn werk, toen mijn schoonmoeder er was. Op het aanrecht stonden potjes voedingssupplementen, en voor het gemak had ze Maxim en Ella maar alvast één van elk gegeven. Dit ging me echt te ver: alleen Floris en ik bepalen wat onze kinderen wel of niet nodig hebben, en al helemaal als het om medicijnen of supplementen gaat.
Mijn schoonmoeder lijkt het maar niet te begrijpen. Ik ben blij met haar betrokkenheid, want ze is lief voor de kinderen en vangt ze veel op. Maar hoe maak ik haar duidelijk dat de bemoeienissen moeten stoppen, wanneer praten niet helpt?”
Nog meer Kek Mama? Volg ons op Facebook.
Jamie Li is 22 weken zwanger van haar derde kindje. Aan Kek Mama vertelt ze over de onverwachte zwangerschap, McDonalds in de ochtend en de zoektocht naar de perfecte babynaam.
Iedere ouder weet: een goede oppas vinden is goud waard. Maar soms duurt het even voordat je de juiste match hebt… zoals bij Jack en Anita.
Een ex en een nieuwe partner in een ruimte: een recept voor drama of gewoon een gezellig feestje? Bianca hoopte op het laatste, maar kreeg het eerste. Want hoe ga je om met een jaloerse vriend, een ex met gevoel voor humor en een verjaardagsfeestje dat eindigt in een woordenwisseling?
Elsemieke (30) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (3,5 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Probeert op veel te weinig slaap, als eersteklas chaoot, wat van het moederschap te maken.
Je kent ze wel: die vaders die hun kind zonder jas in de regen laten staan omdat ‘ie toch een sterke weerstand moet opbouwen. Of die vrolijk in slaap vallen terwijl hun peuter met een schaar aan de haal gaat.
Na uren zwoegen is die leuke, creatieve traktatie van Pinterest ein-de-lijk af, blijkt dat je in alle haast toch nog wat bent vergeten.
