Chelsea Stahl wil haar dochters leren dat ieder figuur mooi is, hoe je er ook uit ziet. Maar dat is niet eenvoudig, zo blijkt uit haar blog. ‘Ze maken regelmatig opmerkingen over mijn figuur. Hoe leer ik ze dat af?’
Lees verder onder de advertentie
Al haar leven lang heeft Chelsea problemen met haar zelfbeeld. ‘Toen ik jong en atletisch was, was ik ervan overtuigd dat ik dik was’, vertelt ze.
‘Nu ik drie kinderen heb gebaard, zou ik er echter een moord voor doen om zo ‘dik’ te zijn. Dat ik nooit tevreden ben geweest met mijn lichaam, komt mede door mijn ouders. Hoewel zij nooit slecht over mijn figuur spraken, maakten ze wel heel duidelijk dat mooi zijn gelijk stond aan dun zijn. En overgewicht betekende dat je lui was.’
Lees verder onder de advertentie
Ogen, glimlach, haar
Zelf heeft Chelsea nu twee dochters. ‘Ik wil dat zij opgroeien met liefde en acceptatie van hun lichaam, hoe ze er ook uit gaan zien’, zegt ze. ‘Daarom bespreken mijn man en ik nooit lichamen in hun bijzijn. Niet die van onszelf, niet die van de kinderen en ook niet het figuur van een beroemdheid.’
‘We leren de kinderen dat ons lichaam functioneel is’, gaat ze verder. ‘Het gaat niet om schoonheid. We geven onze dochters daarom alleen complimenten over hun ogen, glimlach of haar. Dat soort dingen verandert namelijk nooit als hun gewicht schommelt. De meiden weten dat ze het woord ‘dik’ niet mogen gebruiken. Ook geef ik het goede voorbeeld door mezelf niet te wegen in hun bijzijn en ook niet te snoepen.’
Lees verder onder de advertentie
Lelijke benen
Toch maken haar dochters regelmatig denigrerende opmerkingen, zegt Chelsea. ‘Over míjn figuur. Bijvoorbeeld dat ik lelijke benen heb of waarom mijn buik eruit ziet alsof ik zwanger ben.’
Hoewel Chelsea dan uitlegt dat het onbeleefd is om commentaar te geven op het lichaam van iemand anders, doen de opmerkingen haar enorm pijn. ‘Maar ik laat ze dat niet merken. Anders zou ik indirect laten zien dat te groot of te zwaar zijn een slechte zaak is.’
Ze schrijft op haar blog dat haar zelfbeeld en haar struggle met haar gewicht, háár strijd is. ‘Mijn kinderen zijn er niet schuldig aan. En wil ze dit gedrag af te leren zonder dat ze er zelf problemen mee krijgen. Ik zou alleen niet weten hoe.’
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag