Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Lees meer
‘Hoe mijn zonen me hebben veranderd’
Beeld: Unsplash
Iedere vrouw verandert, wanneer ze moeder wordt. Maar als moeder van jongens, verander je nog een beetje extra.
Lees verder onder de advertentie
Dat schrijft Christine Organ tenminste, nu ze op Scarymommy terugkijkt op de afgelopen jaren met haar zonen. ‘Je leert tien keer op je tong te bijten, en alleen “wees voorzichtig” te zeggen bij de keren die er echt toe doen. Je gaat films als Star Wars en Avengers daadwerkelijk waarderen en weet alles van games als Minecraft en Fortnite – terwijl je een paar jaar geleden amper wist dat ze bestonden. Je ergert je plotseling kapot aan kreten als “wees een kerel” of “je lijkt wel een meisje”, omdat je juist als jongensmoeder weet hoe belangrijk het is je kinderen te leren om vriendelijk en zacht te blijven.’
Lees verder onder de advertentie
Al is het maar omdat ze óók moeten leren hoe je vrouwen behandelt, vindt Christine. ‘Dus leer je ze de vaatwasser in te ruimen, de was te doen en vertel je duizend keer dat ze hun sokken moeten opruimen.’
Lees ook:
Jongens moeten ‘hard’ zijn? Niet volgens deze vader >
Lees verder onder de advertentie
Gebruik in vredesnaam wat deo
De herrie en drukte in haar huis, de geur van puberzweet, het eindeloze “Gebruik in vredesnaam wat zeep en deo” – ze ondervindt het dagelijks aan den lijve. ‘En toch’, schrijft ze, ‘realiseer je je als jongensmoeder pas echt dat alle stereotypen over jongens en meisjes bullshit zijn. Dat de wereld ze wil kneden tot iets anders dan wie ze zijn.’
Lees verder onder de advertentie
Je houdt je weke hart vast
Christine leerde om te gaan met risico’s en minder bang te zijn voor het onbekende. “Met zonen voel je je dapperder én banger dan je je ooit had kunnen voorstellen’, zegt ze. ‘Je leert niet meteen het sportveld op te rennen als ze er fysiek weer eens van langs krijgen, en hooguit “denk na” te zeggen wanneer ze in een boom klimmen, in plaats van “Kom naar beneden!”.’
Lees verder onder de advertentie
Want uiteindelijk wil je natuurlijk toch dat ze de wereld ontdekken – al houd je er zelf je hart bij vast. En dat hart wordt dan misschien wat stoerder en steviger, maar dankzij die jongens óók een stuk groter. ‘Wat overigens ook geldt voor meisjesmoeders’, voegt Christine nog wel even toe.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
