Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (10) en Róman (8). Op Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
Lees verder onder de advertentie
Het gaat natuurlijk niet lang meer duren, maar de jongens denken nog steeds dat hun moeder alles kan. Laatst wilde ik een jurk pakken, ik opende de deur van onze kledingkast en pardoes had ik het metershoge zware geval in mijn handen. “Mam!” riep Miró. “Jij bent echt té sterk!” Ik probeerde hem te vertellen dat er iets mis wat met de scharnieren, maar hij schudde zijn hoofd. “Jij kent gewoon je eigen krachten niet.”
Lees verder onder de advertentie
‘In mijn enthousiasme vergeten’
Nu ken ik die wel, maar mijn zwaktes ook. Hoewel. Daar vergis ik me soms in. Zo ging ik eens tijdens een vakantie kijken naar mensen die aan een trapeze hingen. Of ik het ook wilde proberen, vroeg één van de circusartiesten. Sure! Ik beklom de eindeloze ladder naar boven tot ik op een klein plateautje stond. De trapeze werd naar me toe geslingerd. Ik hield mijn handen in de lucht, en toen… niets. Geen sprong. Geen beweging überhaupt. Plotseling wist ik het. Ik barst van de hoogtevrees. Dat was ik in mijn enthousiasme even vergeten.
Vorig jaar waren we op wintersportvakantie in Zweden. Nu kun je daar skiën, op een slee achter honden glijden, sneeuwballen gooien. Maar je kunt er ook sneeuwscooteren. “Wat tof!” riep ik nog toen we op een sneeuwvlakte luisterden naar de instructies van een vriendelijke kabouterachtige jongen met baard. Daar was het gas. Daar de rem. En racen maar. “Joe!” highfivede ik.
Lees verder onder de advertentie
Tot ik op het gevaarte zat, alle anderen een dot gas gaven en schaterend door de bossen scheurden en ik me plotseling realiseerde: “Shit. Ik ben doodsbang op alles wat een motor heeft.” Van een gemotoriseerde step krijg ik al de kriebels. Ik ben er gewoon niet handig in. “Kom op, Roos, niet zeiken,” siste ik. Hoe moeilijk kon het wezen? Ik haalde diep adem en gaf gas.
Als een bejaarde die voor het eerst een scootmobiel berijdt. Traag en schokkerig ging ik vooruit. De roedel wachtte me op. Ik naderde ze, het ging best goed, maar toen ik netjes naast ze wilde stoppen wist ik opeens niet meer wat gas en rem was en stoof ik vooruit om de scooter pal in die van de kabouter te parkeren. Het moge duidelijk zijn: deze motormuis was de running gag van de vakantie. Maar in één ding had Miró wel gelijk. Ik ken mijn krachten niet. En komende winter blijf ik lekker binnen.
Lees verder onder de advertentie
Deze column staat in het Kek Mama Winterboek 2019.
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Dat het ouderschap zwaar is, zal weinig moeders verbazen. Maar wist je dat meer dan 1 op de 4 moeders tijdens het voeden in slaap valt? Begrijpelijk? Absoluut. Maar ook risicovol, zeggen experts tegen Parents. Zo houd je volgens hen jezelf én je baby veilig.