Dat haar moeder op haar oude dag zo eenzaam is, vindt deze blogger, die anoniem wil blijven, moeilijk om te zien. Maar nog zorgelijker: haar eigen leven begint gevaarlijk veel op dat van haar moeder te lijken.
Lees verder onder de advertentie
‘Mijn ouders scheidden toen mijn broer en ik drie en vijf waren’, vertelt ze. ‘Mijn moeder heeft ons daarna alleen opgevoed. Ze had drie banen en offerde zichzelf voor ons op. Ze ging zelden uit en had geen tijd voor hobby’s. Inmiddels is ze met pensioen en oma van een aantal kleinkinderen – en het lijkt erop dat ze leeft voor hen. Ze heeft geen zinvolle vriendschappen of hobby’s of langgekoesterde dromen die ze waar wil maken nu ze er tijd voor heeft.’
Van een afstandje vindt ze het leven van haar moeder er eenzaam uitzien. ‘Tegelijkertijd heb ik het gevoel dat dat ook míjn toekomst is’, zegt ze. ‘Ik ben onlangs gescheiden van de vader van mijn kinderen. Hij is om verschillende redenen volledig uit beeld en daardoor moet ik in mijn eentje voor mijn twee dochters zorgen. Het lijkt griezelig veel op het leven dat mijn moeder op deze leeftijd leidde.’
Lees verder onder de advertentie
Fundament
Ze weet nu als geen ander hoe zwaar haar moeder het had als alleenstaande moeder. ‘En ik offer mezelf nu ook op voor mijn meisjes’, zegt ze. ‘Maar ik weet ook dat ik het leven dat mijn moeder nú leidt, niet wil. Ook al is het een leven dat bij haar past en waar zij tevreden mee is. Ik weet dat ik dat straks niet zal zijn.’
Daarom is ze nu al bezig met haar toekomst. ‘Ik leg nu het fundament voor het leven dat ‘na’ mijn kinderen komt. Ik maak dus tijd en energie vrij voor mezelf, mijn eigen interesses en mijn toekomstige leven. Ik koester mijn vriendschappen, voor later.’
Lees verder onder de advertentie
Achterin de veertig
Hoewel ze toegeeft dat het soms moeilijk is om de balans te vinden, blijft ze haar best doen. ‘Want het leven eindigt straks niet als ik achterin de veertig ben en de kinderen bijna uitvliegen. Het is daarom belangrijk dat ik nu óók aan mezelf denk. En nee, dat hoeft niet ten koste te gaan van mijn kinderen. Je hoeft echt niet alles te geven om een goede, alleenstaande moeder te zijn.’
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]