Beeld: Shutterstock
Ik ben een vreselijke sloddervos en ons huis is dan ook een grote chaos. Mijn man vindt het een slecht voorbeeld voor onze kinderen. Zo leren ze nooit opruimen, moppert hij.
Els en Do: Do’s buurvrouw, de stokoude mevrouw Huppers die negen kinderen opvoedde, is het met uw man eens. Zelf hield zij een militair regime aan toen haar kinderen klein waren. Omdat ze vond dat ze moesten leren hoe je een huishouden runt. Vanaf een jaar of zes moesten ze helpen afdrogen. Op hun zevende moesten ze hun eigen kamer opruimen. Hoe ouder ze werden, hoe meer ze moesten. Koken, lakens verschonen, de was doen, stofzuigen. Je vraagt je af wat mevrouw Huppers zelf nog deed.
Het merendeel van haar kinderen werd zelf ook heel netjes, maar er zijn er ook een paar die er thuis tot de dag van vandaag ook een zooitje van maken. Mevrouw Huppers heeft dus slechts ten dele gelijk.
Lees ook
‘Ik ben gestopt met opruimen en mijn huis is netter dan ooit’ >
Dat weten de tantes ook uit eigen ervaring. Noch moeder Rozenbroek, noch moeder Hermans had iets met het huishouden. Ze vonden het zonde van hun tijd. In Do’s ouderlijk huis was het permanent of de Titanic net was vergaan: een zee van speelgoed, neergegooide kleren, opengeslagen boeken, ongestopte sokken. De chaos in huize Hermans was even legendarisch als de gezelligheid. Moeder Rozenbroek ruimde wel op, maar zij gebruikte hetzelfde vaatdoekje voor de wc en de keukenvloer (waarna ze het vod doodleuk terug op het aanrecht gooide). Het effect: Do is een onverbeterlijke slons geworden, bij Els is het brandschoon. De weegschaal kan dus naar beide kanten doorslaan.
Om uw man tegemoet te komen, kan het misschien geen kwaad een professional organizer in te schakelen, zo’n toverfee die vastgelopen huishoudens weer draaiende krijgt (Do kent een goeie, mail ons en u krijgt haar adres).
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 11-2019.
Meer opvoedadvies? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.
