Je kind precies vertellen wat hij wel of niet moet doen: bij blogger Jorrie Varney werkte het niet. Nu laat ze haar kinderen zelf keuzes maken. En dat had ze veel eerder moeten doen.
Lees verder onder de advertentie
‘Zolang ze niemand kwaad doen, zijn zij de baas’, schrijft ze op Scary Mommy.
Waarom
Voordat Jorrie kinderen kreeg, wist ze precies wat voor moeder ze later zou zijn. ‘Ik zou mijn kinderen alles vertellen wat ze moesten weten’, zegt ze, ‘en ze zouden me blindelings volgen. Omdat ze kinderen waren en niet beter wisten.’ Inmiddels heeft ze ontdekt dat het zo niet werkt. ‘Kinderen willen antwoord op maar één vraag: waarom? Ze willen altijd weten waarom ze iets niet kunnen doen.’
Jorrie realiseerde zich vrij snel dat ze twee miniatuurversies van zichzelf op de wereld had gezet. ‘Mijn kinderen hebben allebei een sterke wil en zijn onafhankelijk. Ik probeerde ze zover te krijgen dat ze deden wat ik wilde. Ik was steeds bezig hun gedrag te veranderen en zorgde er onbedoeld voor dat ze hun grenzen verlegden. Tot ik me afvroeg hoe ík in een vergelijkbare situatie behandeld zou willen worden.’ En daarop besloot ze het anders te doen. ‘Ik begon mijn kinderen keuzes te geven in plaats van gewoon ‘nee’ te zeggen. Ik legde uit wat er zou gebeuren met elke mogelijke keuze en liet ze vervolgens zelf beslissen. Negen van de tien keer maakten ze een goede keuze.’
Lees verder onder de advertentie
‘Laat ze zichzelf zijn’
Jorrie ziet zichzelf heus niet als een expert. ‘Ik weet ook niet hoe ik een ‘goede ouder’ moet zijn, maar deze manier van opvoeden werkt in mijn gezin. Ik moet mijn kinderen niet vertellen wat ze moeten doen en hoe ze dat moeten doen. Ik wil ze helpen uitgroeien tot goede mensen, met respect en liefde voor anderen. Wat is dan een betere manier dan zelf het goede voorbeeld geven?’ Maar makkelijk is dat niet, zegt ze. ‘Ik kruip nog steeds ineen als ze een zwembril willen dragen in de supermarkt. Maar ik laat ze. Zolang ze niemand kwaad doen, zijn zij de baas. Ik wil niet dat ze mij zijn, maar zichzelf.’
Het was eerste kerstdag, en zoals elk jaar was Marjan met haar gezin uitgenodigd bij haar ouders thuis. Dit deden ze al sinds jaar en dag elk jaar. Maar dit jaar verliep het totaal anders dan voorgaande jaren.
Dat jullie het vroeger over alles eens waren, kwam waarschijnlijk omdat je verblind was door liefde, want nu jullie ouders zijn ben je weleens verbijsterd over wat je partner nu weer uitkraamt.
Op het eerste gezicht vond hij haar wat saai, zij hem ‘zo’n dj’. Toch zijn Dionne Stax en Steven Jansen al vier jaar stapelgek op elkaar. Hun leven is allesbehalve standaard, en dat willen ze ook zo houden. Al brengt hun nieuwe huisgenootje vast wat meer structuur.
Stap je vol optimisme het consultatiebureau binnen, blijkt je kind te mager, te wild of valt er wel iets anders aan te merken waardoor je met een ingestort moeder-ego het pand weer verlaat. Drie moeders delen hun ervaring.
Kerst staat voor Pauline Wingelaar helemaal in het teken van tradities, gezelligheid en familie. Denk aan een rijkgevulde tafel, kerstfilms, fanatieke spelletjesavonden en – vooruit – een beetje kookstress.