Rachel heeft een litteken van 25 cm, Eva een deuk in haar been en Sharon heeft volgens haar zoons een krokodillenhuid. “Het weerhoudt me er niet van in bikini te zwemmen.”
Rachel Koot (32) is getrouwd met Maarten en moeder van Morris (4) en Owen (2).
“Ik ben geboren met een hartafwijking. Mijn afwijking voorspelde weinig goeds en artsen dachten dat ik het niet zou overleven, maar na een second opinion bleek gelukkig dat ik hiermee gewoon oud kon worden. Wel moest ik als kind twee keer onder het mes om mijn hartklep te verplaatsen en een ader om te leiden.
Door de operaties heb ik een litteken van 25 centimeter op mijn borst. Na de eerste operatie – ik was vijf – gingen we met de klas zwemmen. Iedereen vroeg wat ik had. Ik vond het vreselijk steeds mijn verhaal te moeten doen. Door die hartafwijking kwam ik minder goed mee met gym. Ik werd als laatste gekozen en een sprintje trekken lukte niet. Het maakte me onzeker: ik wilde niet anders zijn dan de rest, maar het litteken herinnerde me er elke dag aan. Op een bepaald moment droeg ik alleen nog maar hooggesloten kleding.
Op mijn achttiende kwam ik een oud-klasgenoot tegen die een glimp van mijn litteken opving. Hij vroeg wat ik had. Toen ik mijn verhaal deed, bleek dat hij nooit iets aan me had gemerkt. Ik had me blijkbaar jarenlang druk gemaakt om niets.
Het moederschap heeft mijn laatste restje onzekerheid weggenomen. Vooraf was het de vraag of mijn lijf een zwangerschap aan zou kunnen. Gelukkig verliep het beide keren prima. Wat was ik trots toen ik mijn zoons voor het eerst vasthield: dat had mijn lijf toch maar mooi geflikt.
Lees ook
Moeder deelt foto’s van haar lichaam vier weken na de bevalling >
Inmiddels heb ik er geen enkele moeite mee om over mijn hartafwijking te praten. Tegenover de kinderen zijn mijn man en ik altijd open geweest – met behulp van filmpjes hebben we ze verteld hoe het zit. Soms vraagt mijn oudste zoon ernaar en zit hij aan mijn litteken tijdens het knuffelen, maar ze weten niet beter dan dat ik een streep op mijn borstkas heb.
Ik draag weer spaghettibandjes en ga naar het strand. Toch zal je me niet snel tegenkomen in een minuscule bikini – net als iedere andere vrouw heb ik onzekerheden over mijn lijf. Maar met mijn litteken heeft het niks te maken. Daar ben ik juist trots op: dankzij de medische wetenschap leef ik nog.”
De hele portrettenserie staat in Kek Mama 06-2019.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
