En dan ineens wil je kind niet meer dat je meefietst naar school. Sta je dan, in je badjas voor het raam te zwaaien. Eén troost: je bent niet de enige die er moeite mee heeft – deze moeders net zo goed.
Daarom een paar handige (en misschien wat minder handige, maar wel rustgevende) tips.
Sylvana, moeder van Isabeau (9) en Joost (5): “Iedereen verklaarde me voor gek toen ik Isabeau al op haar zevende alleen naar school liet fietsen, maar mevrouw schreeuwde alles bij elkaar zodra ik ook maar één stap buiten de deur zette om m’n fiets te pakken. Ze vond het niet ‘stoer’ meer, en ja wat moet je dan.
We hadden er op het moment suprême al twee weken intensief oefenen opzitten en toch was ik doodzenuwachtig – alsof je je kind zomaar de grote boze wereld instuurt. Ik zag het natuurlijk al compleet misgaan, dus op het moment ze de poort uit fietste, ben ik, heel hysterisch, de auto ingesprongen. Als een gek stond ik op elk kruispunt te kijken of alles goed ging. En wat bleek? Ze stak netjes haar hand uit bij een bocht, hield verder beide handen prima aan het stuur en wachtte bij alle stoplichten. Zat ik dan, als een overbezorgde moeder in m’n pyjama achter het stuur… Ik ben rustig teruggereden en wist: bij mijn zoon word ik niet meer zó panisch.”
Joslynn, moeder van Belle (10): “Als het aan m’n dochter lag, had ik op haar achttiende nóg meegefietst naar school, maar ik vond het wel mooi geweest. Netflix aan, benen omhoog en even bijkomen van de ochtendspits met een goede bak koffie – ik keek er al helemaal naar uit. En zij ook, bleek achteraf, want ze had samen met vriendinnen afgesproken ‘bij de lantarenpaal op de hoek’. Allemaal op oma-fiets in meisjesformaat. Heb haar er na afloop wel nog even op gewezen dat ze niet met vier man naast elkaar mogen rijden, maar ook dat bleek niet meer nodig. ‘Jaa-há, mam, dat weet ik toch!’ Dus ik zeg: lekker loslaten en genieten van je ontspannen ochtend.
Elle, moeder van Tim (9): “Tim zou vanaf de eerste dag van het nieuwe schooljaar alleen naar school fietsen en ik was er al sinds de zomervakantie druk mee: is die weg niet doodeng? Moet z’n fiets nog gecheckt worden? Doen z’n lichten het? Is-ie van alle verkeersregels op de hoogte? Samen met z’n vader had hij in de vakantie de route een stuk of zes keer gefietst (hij kende nog net de straatnamen niet uit z’n hoofd) dus eigenlijk kon het niet fout gaan. En toch heb ik, gehaaid als ik ben, de dag dat hij alleen wegging z’n broodtrommel niet in z’n tas gestopt. Zo kon ik zonder dat het op zou vallen toch nog een keer met ‘m meefietsen. Op tien meter afstand, dat wel.
Lieve (41), moeder van Jada (13) en Stan (10): “Tranen met tuiten huilde ik, de eerste dag dat mijn oudste zoon (nu 13) naar de basisschool ging. Hij keek er al meer dan een halfjaar naar uit, ík vroeg me vooral af hoe dat dan moest, die grote kleine man zonder mama, op die Grote Boze School. Het ging natuurlijk helemaal prima, en hij miste me geen seconde. Wist de weg naar school ook feilloos te vinden (want één straat bij ons huis vandaan), dus onzin dat ik hem weer kwam halen, vond hij. Na een week fietste hij er zelf heen, op zijn twaalf inch Bobo-fiets – met mij in zijn kielzog, uiteraard. Met jongste zoon (nu 10) ging het zo mogelijk nog makkelijker. Die had de kunst afgekeken van zijn grote broer, en vond zichzelf als sinds zijn derde één van de ‘grote jongens’. Tegenwoordig kijk ik hem niet eens meer na, als hij ’s ochtends de deur uit fietst, inmiddels naar groep acht. Grote rugzak op zijn rug, zijn voeten net bij de trappers. Dan negeer ik de gedachte dat hij volgend jaar al naar de middelbare school gaat, en droom nog heel even over die Bobo-fiets.”
Veilig Verkeer Nederland en Interpolis roepen ouders op hun kinderen goed te begeleiden voordat ze alleen aan het verkeer deelnemen. Niet zo gek ook, want uit onderzoek blijkt dat rond de start van het nieuwe schooljaar het aantal verkeersongevallen met kinderen een behoorlijke piek kent. Hun tip: laat de auto een paar dagen staan, neem de route samen door én oefen thuis met WegWijsVR – een app die kinderen in alle veiligheid, bijvoorbeeld thuis op de bank, leert omgaan met onverwachte situaties. Patty Jansen, onderzoeker bij Interpolis: ‘WegWijsVR bootst de route van huis naar school na. Kinderen moeten in een virtuele omgeving verschillende verkeershandelingen uitvoeren en verbeteren, zoals naar links en rechts kijken voordat ze oversteken, op de verkeerslichten en -borden letten, enzovoorts.’
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
