Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Helene van Santen (38) is hoofdredacteur van Kek Mama. Ze woont samen met Navin en hun zoontjes Milo en Oliver (1,5).
De hele zomer droeg hij ze trots: zijn blauwe, sportieve sandaaltjes. Oliver was zó blij met zijn schoentjes, dat hij ze iedere ochtend uit de gang haalde en naar mij toebracht. Als ik zijn voeten dan in de sandaaltjes had gestoken, glom hij van trots.
Maar nu is het herfst. Oliver is anderhalf jaar, dus weet hij nog niets over zoiets als seizoenen en dat het nu te koud is om op sandalen naar buiten te gaan. Dus komt hij nog steevast iedere ochtend met zijn sandaaltjes in de hand naar me toe en wordt boos als ik lekkere warme sneakers voorstel.
Toen het nog niet zo heel herfstig was, heb ik hem een paar keer op zijn sandaaltjes, met sokken erin naar buiten laten gaan. Geen gezicht natuurlijk, maar hij was zo gelukkig en de modepolitie arresteert toch geen kind van anderhalf. Maar nu is het echt te koud. En heb ik iedere ochtend te maken met een teleurgestelde dreumes.
Lees ook
Dit is er voor jou en je kind te doen in de herfstvakantie >
“Waarom berg je die sandaaltjes niet op?” zei mijn moeder, toen ik haar mijn dilemma vertelde. Ja, natuurlijk, dat ik dat niet zelf had bedacht. Nog dezelfde middag borg ik de schoentjes op in de kast. Met als gevolg dat Oliver de volgende ochtend maar bleef zoeken in de schoenenkast. Zoeken, zoeken, zoeken.
Ik kreeg dus te maken met een nieuw dilemma: ik had me – wie niet? – voorgenomen dat ik altijd eerlijk tegen mijn kinderen zou zijn. Want ik wil dat ze dat ook tegen mij zijn, en tegen de rest van de wereld. Dus moet ik natuurlijk het goede voorbeeld geven. Prachtige theorie, maar wat te doen als een boze dreumes zijn zinnen heeft gezet op een paar te koude schoenen, dat staat er dan weer niet bij in de opvoedboeken. En dus riep ik zogenaamd verbaasd: ‘De sandaaltjes zijn weg, Ollie!’ Ik voelde me een tikje schuldig, maar nu we een paar dagen verder zijn, komt hij ’s ochtends wel vrolijk met zijn sneakers aanzetten.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!