Beeld: Shutterstock
Als werkende moeder kreeg Jorrie Varney de kritiek dat ze haar kinderen zou laten opvoeden door vreemden: de opvang. Grote onzin, vindt ze. ‘Ik maak gebruik van de opvang omdat ik wil werken en mijn kinderen vinden het er heerlijk.’
‘Werk is voor mij een uitlaatklep voor de stress van het moederschap en andersom’, schrijft ze op haar blog.
Voordat ze kinderen kreeg, ging Jorrie er vanuit dat ze als moeder zou blijven werken. Maar toen haar dochter werd geboren, voelde dat zo overweldigend, dat ze zich schuldig voelde om weer aan het werk te gaan. ‘Maar ik werk graag, dus ik ben wel weer begonnen. Mijn omgeving trok die beslissing in twijfel. ‘Ik zou mijn baby nooit bij een vreemde kunnen achterlaten’, hoorde ik vaak. Daardoor werd mijn schuldgevoel nog groter.’
Lees ook:
Hilarisch: zo denken kinderen over het werk van hun ouders >
Jorrie heeft haar werk nodig. ‘Ik vind heel veel plezier en geluk in het moederschap, maar het brengt ook stress met zich mee. Werk is een perfecte uitlaatklep daarvoor – andersom ook. Gelukkig kan ik me kinderopvang veroorloven en vinden mijn kinderen het heerlijk om daarheen te gaan. Maar ik merk dat werkende moeders vaak scheef worden aangekeken. Zo van: ze laten hun kind liever opvoeden door een vreemde, dan dat ze het zelf doen.’
Jorrie vindt dat onzin. ‘Ik heb totaal niet het gevoel dat vreemden mijn kinderen opvoeden. De mensen bij de opvang maken deel uit van mijn familie – zo voelt het. Vaak wordt gedaan alsof de opvang niet goed is voor een kind. Maar ik zal je vertellen: er is niets mis met mijn kinderen of die van andere werkende moeders. Ze leren meer dan ik ze ooit thuis zou kunnen leren en ze zijn mateloos geliefd. Ik hou ervan om moeder te zijn en ben dol op een carrière. Daarom blijf ik werken en leer ik mijn kinderen dat je de ene droom niet hoeft op te offeren om de andere te hebben.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
