Voor je het weet begint je kind te puberen. Daarom legt Elizabeth Broadbent haar zevenjarige zoon, nu hij dat nog toelaat, zoveel mogelijk in de watten.
Lees verder onder de advertentie
Met zoons van 11, 9 en 7 is de tijd van eindeloos knuffelen en je kind in slaap wiegen voor Elizabeth bijna voorbij. Daarom geniet ze extra van de momenten waarop ze haar jongste zoon – die het als enige nog toelaat – mag pamperen. ‘Als hij wakker wordt, geef ik hem een knuffel en valt hij meestal op mijn schoot weer in slaap. Mijn oudste zoon is vaak chagrijnig en vindt zijn ouders irritant. En, net als de middelste, weigert hij knuffels te geven.’
Lees verder onder de advertentie
Vierde kind
Hoewel Elizabeth en haar man graag een vierde kind willen, is dat geen optie meer. Vanwege extreme misselijkheid en zwangerschapsdiabetes durft ze het niet aan. ‘Het kan gewoon niet. Er komt nooit meer een baby en daar rouw ik nog steeds om’, aldus Elizabeth. De realiteit is keihard: binnenkort is er niemand meer om te pamperen. ‘Dan zijn het grote tieners, slapen ze allemaal uit en schuiven ze enorme maaltijden naar binnen.’
Dat ze haar jongste zoon graag verwent, betekent trouwens niet dat hij haar lievelingetje is. ‘Ik heb geen favoriet kind, maar hij is wel mijn favoriete knuffelmaatje. Ik praat het liefst met mijn oudste, lees graag met de middelste, maar de jongste is op dit moment gewoon het liefst. Ik moet zoveel mogelijk van deze tijd genieten, want voor ik het weet is het voorbij.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.