Moeder Christine ging een dagje uit met haar twee zoons, van één en twee jaar oud. Maar dat eindigde in een ware nachtmerrie.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik wil allereerst kwijt dat ik mijn kind zonder kleerscheuren weer terug vond’, begint Christine. ‘Hij werd bij me terug gebracht en had nergens last van. Er is niets ergs gebeurd, het is goedgekomen, maar toch is mijn hele gezin nog steeds in shock.’
Lees verder onder de advertentie
Indoor speeltuin
Christine nam haar kinderen mee naar een indoor speeltuin. ‘Het was er gigantisch groot, overal waren kinderen aan het spelen. Ik had mijn jongste in mijn armen en keek even rond. En opeens was mijn peuter weg. Kwijt. Hij stond net nog achter me. Hoe kon dit gebeuren?’
Lees verder onder de advertentie
Christine rende in paniek langs alle luchtkastelen en springkussens. ‘De tijd kroop voorbij en ik raakte met de seconde meer in paniek. Ik bedacht me dat hij ook steeds banger moest worden, omdat hij alleen was in deze grote ruimte. Ik schreeuwde zo hard als ik kon zijn naam. Ik kreeg bijna geen lucht maar bleef rondrennen, met mijn andere kind in mijn armen.’
Parkeerterrein
Opeens stond er bij de ingang van de hal een vrouw. Met mijn zoontje. ‘Je moet beter op je kind letten’, zei ze tegen me. Ik kon haar die opmerking niet kwalijk nemen. Hij was op straat gevonden, achter het parkeerterrein. Hij was mij buiten gaan zoeken. Ik voelde zoveel opluchting toen ik hem zag.’
Lees verder onder de advertentie
Christine vond het moeilijk om het voorval achter zich te laten. ‘Nog jaren daarna heb ik het moeilijk gevonden om naar openbare plekken te gaan met mijn kinderen. Maar gelukkig wijken ze nooit van mijn zijde als we ergens naartoe gaan – we hebben er allemaal van geleerd. Natuurlijk weet ik ook dat ik het mezelf niet moet aanrekenen. Ik weet nu dat het iedereen kan gebeuren. Maar ik wil het nooit meer meemaken.’
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Soms staat het gewoon in de sterren geschreven: bepaalde moeders hebben een hart van goud, maar dat maakt ze soms ook net iets té lief. Ze willen alles en iedereen tevreden houden, maar vergeten daarbij zichzelf.
Amelia (30) is getrouwd met Liam (36), moeder van Mees (6) en Lucy (4). Ze vertelt over haar leven met twee jonge kinderen en hoe ze alles (meestal) draaiende houdt. Deze keer vertelt ze hoe ze zich tijdens haar zwangerschap allergisch voelde voor haar man.