Blogger Karen Johnson heeft jarenlang tegen haar kinderen geschreeuwd als ze boos was. Nu ze hierop terugkijkt, heeft ze daar spijt van.
Lees verder onder de advertentie
‘Het heeft de band met mijn kinderen beïnvloed’, schrijft ze.
Tandpasta op de muur
‘Ik wist niet dat mijn kinderen mij tot het uiterste konden drijven’, vervolgt Karen. ‘Dat ik met deuren zou gaan smijten en tegen ze zou gaan schreeuwen tot mijn keel pijn ging doen.’ Er hoefde maar iets te gebeuren – van tandpasta op de badkamermuren tot kinderen die hun speelgoed niet opruimden – of de blogger zette het op een brullen. Tot ze merkte dat haar jongste hier moeilijk mee kon omgaan.
Karen legt uit: ‘Hij kreeg zijn rapport en dat was niet goed. Ook luisterde hij schijnbaar slecht, maar dat vond ik niet eens het ergste: hij durfde mij niet over zijn slechte cijfers te vertellen. Dus toen ik het rapport pakte, sloeg hij doodsangsten uit – vreselijk om te zien. Ik wil dat mijn kinderen respect hebben en dat ze goed opgevoed worden, maar bang zijn voor mij? Dat vind ik niet normaal.
Lees verder onder de advertentie
Op het moment dat haar zoontje huilend zijn excuses aanbood, wist ze dat ze moest stoppen met schreeuwen naar haar kinderen. ‘Ik heb ze een voor een apart genomen en mijn excuses aangeboden. Ik vertelde waarom ik soms zo boos werd, maar dat het prima is om fouten te maken. En ook dat ik ze altijd zal vergeven.’
‘Vertrouwen’
Aan het eind van haar column deelt Karen nog een passage uit een artikel dat ze tegenkwam. ‘Wanneer je schreeuwt horen kinderen je wel, maar luisteren ze niet. Het enige wat ze doen, is uit angst stoppen waar ze mee bezig zijn. Maar de informatie die jij over wil brengen, nemen ze niet in zich op. Door te schreeuwen worden kinderen bang. En hoewel sommigen misschien denken dat dat een ‘goed’ ding is, ‘want dan luisteren ze en zien ze dat jij autoriteit hebt’, zorgt het juist voor een deuk in jullie relatie. En welke ouder wil nou niet dat je kind je vertrouwt?’
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.