Anouk (32) stottert en is extreem verlegen. Ze is getrouwd met Jeroen en moeder van Ilse (8) en Femke (6). ‘Wat nu het kip of het ei is – het stotteren of mijn extreme verlegenheid – dat zou ik niet meer weten.’
Lees verder onder de advertentie
“Ik weet van mijn moeder dat ik al in groep 1 nooit iets wilde zeggen. Ik was erg verlegen en ik stotterde. Kennelijk had ik op die leeftijd al door dat de andere kindjes wel vloeiend konden praten. Toen had ik nog een lieve juf, die me niet onder druk zette. Later bleef de hele klas doodstil wachten tot ik iets zei. Het liefst wilde ik dan in de grond verdwijnen. Dat gevoel ken ik nog steeds maar al te goed. Als ik in een nieuwe situatie kom en alle ogen op mij gericht zijn, voel ik me diep ongelukkig. Wat nu het kip of het ei is – het stotteren of mijn extreme verlegenheid – dat zou ik niet meer weten.
Lees verder onder de advertentie
Angst
Als kind was ik volgens mij haast altijd bang. Op school zat ik mijn tijd uit. Mijn leven begon pas als ik weer veilig thuis was, bij mijn grote broer, met wie ik hutten bouwde en veel grappen maakte. Thuis stotterde ik op een gegeven moment helemaal niet meer, daarom hadden mijn ouders goede hoop dat ik er wel overheen zou groeien. Dat gebeurt immers bij de meeste kinderen.
Lees verder onder de advertentie
Maar ik bleef stotteren, ondanks een hoop logopedie en andere therapie. Nog altijd haper ik wanneer ik nieuwe mensen ontmoet. Dat maakt me erg onzeker. Als iemand voordringt in de rij, hoor je mij niet protesteren. In groepen merken mensen amper op dat ik er ben. Ik werk in de ICT, als echte nerd, lekker veilig.
Mijn vriend ken ik via internet. We hebben een halfjaar gechat voordat ik wilde afspreken. Het heeft hem moeite gekost me over te halen om aan kinderen te beginnen. Ik was zo angstig voor alle situaties die ik dan zou moeten aangaan dat ik het liever maar helemaal uit de weg ging. Terwijl ik stiekem best een kinderwens had.
Lees verder onder de advertentie
Wat ben ik blij dat ik toch moeder ben geworden. Voor mijn meiden durf ik meer. Als er iets met ze is en ik de dokter moet bellen, dan doe ik dat gewoon, of ik nu stotter of niet. En als het hen aangaat, laat ik me niet afpoeieren. Ik heb onlangs zelfs de moeder van een pestkop gebeld: wat een overwinning. Ik wil mijn kinderen laten zien dat je trots op jezelf mag zijn, no matter what.
Dus ik recht tegenwoordig mijn rug als ik niet uit mijn woorden kom. Door mijn kinderen heb ik meer stappen vooruit gezet dan bij welke therapie dan ook. Wie weet komt het nog wel zover dat ik op hun achttiende verjaardag een toespraakje houd, je weet maar nooit.”
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Iedere ouder maakt weleens een fout, maar sommige momenten blijven je voor altijd achtervolgen. Wat begon als een onschuldige speelsessie in het park, veranderde voor Sandra in een schuldgevoel dat ze al 14 jaar met zich meedraagt.
Hoera! Saskia Weerstand is bevallen van een zoon. Dat maakt de RTL-presentatrice bekend op haar Instagram. “Kleine vriend, we zijn zó blij dat jij er bent.”
Een Instagram-video waarin artsen vertellen wat ze hun eigen kids nooit zullen laten doen, ging viral. Van slaapfeestjes tot sekseducatie: het levert verrassende inzichten op.