Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (10) en Róman (8). Op Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
“Mam, wanneer schrijf je nou eens een boek voor kinderen?”
Het is een vraag die geregeld terugkomt. Miró en Róman hebben op verschillende boekpresentaties van me gestaan. Altijd van boeken die ik voor volwassenen schreef. Die avonden vonden ze trouwens enorm gezellig. Bij de lancering van mijn eerste roman (over een pedofiel in een Vinexwijk nota bene) pakte Róman zelfs halverwege de avond de microfoon. Hij zat toen in zijn Ciske de Rat-fase, dus niet lang daarna stond de hele uitgeverij inclusief allerlei verantwoorde intellectuele schrijvers keihard “Haaaaad ik maaaaaar iemand om van te houwe!” te blèren.
Maar die boeken, daar hadden ze niets aan. Dus rijst steeds de vraag wanneer ik iets voor de jongens schrijf. Ik zou dat dolgraag willen en heb ook best een hoop leuke ideeën, maar stom genoeg komt het er steeds niet van.
Wat niet helpt is dat Miró en Róman geen lezers zijn. Tot mijn grote verdriet moet ik zeggen. Want man, wat geniet ik al mijn hele leven van boeken. Ik herinner me hoe ik stiekem, want ver na bedtijd, met een zaklampje onder mijn dekbed Kruistocht in spijkerbroek las. Een boek dat ik, fangirl van het eerste uur, tijdens een boekenmarkt door schrijfster Thea Beckman had laten signeren. “Voor Roos, een meisje met een mooie naam”. Ik heb het boek nog altijd in de kast staan.
Miró en Róman kijken me vriendelijk aan als ik ze vertel hoe heerlijk het is te verdwijnen in een boek. En ze vinden het heel fijn als ik voorlees. Maar zelf in de letteren duiken? Neuh.
Lees ook
De leukste kinderboeken op een rij >
Hoewel… Gisterenavond wilde ik nog even werken toen ik zag dat mijn laptop openstond. Er was een nieuw bestandje aangemaakt met het begin van een kinderboek:
SUPERBOEVENJAGERS
Door Róman Perrier.
Hai ik ben roman hard ik ben een superheld cool he ik ben de zoon van henri hard. Hij is al dood en nu heb ik zijn superhelden pak aan dus heet ik kid danger super cool allemaal maar ja
Hoofstuk 1. En nu is hoofstuk 2.
Róman blijkt zelf de voorzet te hebben gegeven van het kinderboek dat hij wil lezen. Misschien moet ik het maar eens voor hem afmaken.
Deze column staat in Kek Mama 13-2019.
Meer Kek Mama? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en krijg elke week de beste artikelen in je mailbox >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
