Beeld: Canva
Iedereen loopt weg met de man van Valérie (33). Wat niemand weet, is dat ze hem als vader van hun zoon Lars (3) maar vies vindt tegenvallen.
“De dag dat Lars één jaar werd, zei mijn man Mark bij het wakker worden: ‘Zo, ik ga een stukje hardlopen en daarna door naar werk; ik zie jullie vanavond.’ Dat hij misschien wel erg gewenst was bij het feliciteren van onze zoon, kwam geen seconde bij hem op. Hij is geen eikel, het ontbreekt hem soms alleen aan empathie. En dat maakt mijn man geen leuke vader.
Mark en ik kozen heel bewust voor een kind, en mijn hele zwangerschap toonde hij zich heel betrokken. Hij miste geen echo en ging met liefde mee winkelen – al was dat laatste vooral om zeker te stellen dat de kinderwagen wel aan alle technische eisen voldeed. Toen ik vers bevallen was, keek hij me met onze zoon in zijn armen stralend aan en zei: ‘Nu heb ik mijn eigen familie.’ Dat dat ook betekent dat onze zoon dus een vader heeft en ik een partner om de zorg mee te delen, leek hij niet te begrijpen. Een dag na de bevalling ging hij doodleuk een potje karten – hij was tenslotte vrij.
Het lijkt weleens of Lars voor Mark gewoon één van zijn nieuwe gadgets is. Iets waarmee hij voldoet aan het beeld van de buitenwereld. Of hij het vaderschap zelf nou zo leuk vindt; ik betwijfel het. Zodra hij eens een paar uur alleen is met Lars, brengt hij hem zo snel hij kan naar zijn moeder, of parkeert hem achter de iPad. Ik heb hem er nog nooit op kunnen betrappen dat hij spontaan een boekje leest met onze zoon, of een stoeipartijtje met hem houdt. Tenzij ik er specifiek om vraag, maar ik geloof niet dat hij ervan geniet.
Toen Lars net twee was, en we op een warme zomerdag langs de rivier fietsten en een strandje tegenkwamen, dook Mark anderhalf uur mokkend op een bankje, net zo lang tot Lars was uitgespeeld. Terwijl andere vaders dammen bouwden met hun kinderen. En toen Lars niet veel later in de peuterpuberteit belandde en dwarse driftaanvallen kreeg, plantte Mark hem zonder pardon onder de koude douche. Zo leerde hij het wel af, vond hij. Ik vond het mishandeling, en verweet hem dat. Waarna hij het met een hoop excuses nooit meer deed om mij ter wille te zijn, maar niet omdat hij dat zelf nou per se beter vond.
Onze vrienden en familie hebben geen idee dat ik mijn man geen leuke vader vind; iedereen loopt altijd met hem weg. Hij heeft het allemaal: de looks, intelligentie, humor en een positieve levensinstelling. Zelfs zijn vrienden zijn stuk voor stuk aantrekkelijke, succesvolle mannen. Als partner is hij inspirerend. Fun. Het is nooit saai met hem. Hij legt me in de watten met etentjes en reisjes, en coacht me wanneer ik dat nodig heb. Een catch, denk ik, in de ogen van de meeste vrouwen. Maar zorgzaam? Nee, dat is hij niet.
Mark is geen sléchte vader. Lars zal bij mij eerder in een vieze luier rondlopen dan bij zijn vader. En wanneer Mark op mijn verzoek met onze zoon in de buggy naar het winkelcentrum wandelt, laat hij niks aan het toeval over: een beker drinken, koekje, schone luier en een speeltje – aan alles heeft hij dan gedacht. Maar geen haar op Marks hoofd die eraan denkt onderweg even bij de speeltuin te stoppen, of de eendjes te voeren. Lars is gewoon een taak die hij uitvoert.
Deels heb ik dat aan mezelf te wijten. Doordat Mark vanaf het begin nauwelijks initiatief toont in de opvoeding, trek ik hem ook alles uit handen. Maar hoe leer je nou een leuke vader te zijn, als je amper wat te zeggen hebt?
Ik troost mezelf met de gedachte dat aan iedereen wel wat ontbreekt. De ene man doet geen moer aan het huishouden, de andere gaat vreemd; die van mij heeft gewoon geen zorg-gen. Ik heb dat gelukkig meer dan genoeg voor ons samen, en op mij valt op andere fronten weer wat aan te merken. Ik hoop dat wanneer Lars minder zorg nodig heeft, de relatie met zijn vader leuker wordt. Zodra ze samen naar een voetbalwedstrijd kunnen bijvoorbeeld, en het contact gelijkwaardiger wordt.
Ik kan wel jaloers zijn op vriendinnen met mannen die wel voor de lol iets met hun kind ondernemen, maar die vriendinnen kijken op hun beurt verlekkerd naar míjn leven, wanneer Mark voor de zoveelste keer weer iets leuks voor ons samen heeft georganiseerd. Mijn man is geen leuke vader, maar in de relatie tussen óns ontbreekt het me aan niks. Dáár kan onze zoon in ieder geval van leren.”
Ook zo’n man? Misschien ligt het aan zijn sterrenbeeld. Vaders met deze sterrenbeelden zijn namelijk het minst zorgzaam.
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
