Beeld: Pixabay
Iedereen loopt weg met de man van Valérie (33). Wat niemand weet, is dat ze hem als vader van hun zoon Lars (3) maar vies vindt tegenvallen.
“De dag dat Lars één jaar werd, zei mijn man Mark bij het wakker worden: “Zo, ik ga een stukje hardlopen en daarna door naar werk; ik zie jullie vanavond.” Dat hij misschien wel erg gewenst was bij het feliciteren van onze zoon, kwam geen seconde bij hem op. Hij is geen eikel, het ontbreekt hem soms alleen aan empathie. En dat maakt mijn man geen leuke vader.
Mark en ik kozen heel bewust voor een kind, en mijn hele zwangerschap toonde hij zich heel betrokken. Hij miste geen echo en ging met liefde mee winkelen – al was dat laatste vooral om zeker te stellen dat de kinderwagen wel aan alle technische eisen voldeed. Toen ik vers bevallen was, keek hij me met onze zoon in zijn armen stralend aan en zei: ‘Nu heb ik mijn eigen familie.’ Dat dat ook betekent dat onze zoon dus een vader heeft en ik een partner om de zorg mee te delen, leek hij niet te begrijpen. Een dag na de bevalling ging hij doodleuk een potje karten – hij was tenslotte vrij.
Het lijkt weleens of Lars voor Mark gewoon één van zijn nieuwe gadgets is. Iets waarmee hij voldoet aan het beeld van de buitenwereld. Of hij het vaderschap zelf nou zo leuk vindt; ik betwijfel het. Zodra hij eens een paar uur alleen is met Lars, brengt hij hem zo snel hij kan naar zijn moeder, of parkeert hem achter de iPad. Ik heb hem er nog nooit op kunnen betrappen dat hij spontaan een boekje leest met onze zoon, of een stoeipartijtje met hem houdt. Tenzij ik er specifiek om vraag, maar ik geloof niet dat hij ervan geniet.
Toen Lars net twee was, en we op een warme zomerdag langs de rivier fietsten en een strandje tegenkwamen, dook Mark anderhalf uur mokkend op een bankje, net zo lang tot Lars was uitgespeeld. Terwijl andere vaders dammen bouwden met hun kinderen. En toen Lars niet veel later in de peuterpuberteit belandde en dwarse driftaanvallen kreeg, plantte Mark hem zonder pardon onder de koude douche. Zo leerde hij het wel af, vond hij. Ik vond het mishandeling, en verweet hem dat. Waarna hij het met een hoop excuses nooit meer deed om mij ter wille te zijn, maar niet omdat hij dat zelf nou per se beter vond.
Onze vrienden en familie hebben geen idee dat ik mijn man geen leuke vader vind; iedereen loopt altijd met hem weg. Hij heeft het allemaal: de looks, intelligentie, humor en een positieve levensinstelling. Zelfs zijn vrienden zijn stuk voor stuk aantrekkelijke, succesvolle mannen. Als partner is hij inspirerend. Fun. Het is nooit saai met hem. Hij legt me in de watten met etentjes en reisjes, en coacht me wanneer ik dat nodig heb. Een catch, denk ik, in de ogen van de meeste vrouwen. Maar zorgzaam? Nee, dat is hij niet.
Lees ook:
‘Soms lijkt het wel of mijn vriend een relatie heeft met zijn moeder, in plaats van met mij’’ >
Mark is geen sléchte vader. Lars zal bij mij eerder in een vieze luier rondlopen dan bij zijn vader. En wanneer Mark op mijn verzoek met onze zoon in de buggy naar het winkelcentrum wandelt, laat hij niks aan het toeval over: een beker drinken, koekje, schone luier en een speeltje – aan alles heeft hij dan gedacht. Maar geen haar op Marks hoofd die eraan denkt onderweg even bij de speeltuin te stoppen, of de eendjes te voeren. Lars is gewoon een taak die hij uitvoert.
Deels heb ik dat aan mezelf te wijten. Doordat Mark vanaf het begin nauwelijks initiatief toont in de opvoeding, trek ik hem ook alles uit handen. Maar hoe leer je nou een leuke vader te zijn, als je amper wat te zeggen hebt?
Ik troost mezelf met de gedachte dat aan iedereen wel wat ontbreekt. De ene man doet geen moer aan het huishouden, de andere gaat vreemd; die van mij heeft gewoon geen zorg-gen. Ik heb dat gelukkig meer dan genoeg voor ons samen, en op mij valt op andere fronten weer wat aan te merken. Ik hoop dat wanneer Lars minder zorg nodig heeft, de relatie met zijn vader leuker wordt. Zodra ze samen naar een voetbalwedstrijd kunnen bijvoorbeeld, en het contact gelijkwaardiger wordt.
Ik kan wel jaloers zijn op vriendinnen met mannen die wel voor de lol iets met hun kind ondernemen, maar die vriendinnen kijken op hun beurt verlekkerd naar míjn leven, wanneer Mark voor de zoveelste keer weer iets leuks voor ons samen heeft georganiseerd. Mijn man is geen leuke vader, maar in de relatie tussen óns ontbreekt het me aan niks. Dáár kan onze zoon in ieder geval van leren.”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Meer Kek Mama? Volg ons op Instagram.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Soms staat het gewoon in de sterren geschreven: bepaalde moeders hebben een hart van goud, maar dat maakt ze soms ook net iets té lief. Ze willen alles en iedereen tevreden houden, maar vergeten daarbij zichzelf.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Amelia (30) is getrouwd met Liam (36), moeder van Mees (6) en Lucy (4). Ze vertelt over haar leven met twee jonge kinderen en hoe ze alles (meestal) draaiende houdt. Deze keer vertelt ze hoe ze zich tijdens haar zwangerschap allergisch voelde voor haar man.
