Beeld: Shutterstock
O, die moeders met oudere kinderen; ooit kreeg Tara Altebrando een punthoofd van hun schijnbare zorgeloosheid, terwijl ze zichzelf drie slagen in de rondte ploeterde. Maar nu is ze er zelf één – gelukkig.
Tara keek ze na met een mix van schamperheid en jaloezie, de moeders van oudere kinderen, schrijft ze in een blog. Die met elkaar stonden te lachen zonder op hun rondrennende kinderen te hoeven letten. Die lachend naast de speeltuin stonden maar nooit erin, omdat hun kinderen zichzelf wel redden. Die vooruit liepen en wel geloofden dat de kinderen ergens achteraan, ver weg, wel volgden – zonder een ramvolle luiertas aan hun schouder.
Dat ze daadwerkelijk conversaties hadden met hun kinderen, zonder driftbuien; Tara kon het niet uitstaan. Omdat ze zelf zo snakte naar die periode, schrijft ze. Waarin zij óók weer gewoon een persoon kon zijn, in plaats van alleen een moeder. En nu ze bijna vijftig is, met twee kinderen van negen en twaalf, ís ze opeens in de periode beland. ‘En kijk ík naar vrouwen die vieze luiers verschonen in het toilet en snotneuzen afvegen. Waarbij ik denk: jákkes.’
Lees ook:
Moeder Elizabeth mist de babytijd niet: ‘Hoe ouder, hoe leuker’ >
Tara realiseert zich dat zíj nu de moeder is naar wie ze ooit met afgunst keek. En ze geniet ervan. Want haar kinderen zijn lekker alleen thuis, terwijl ze plast in de wc waar die ene moeder haar baby verschoont. Ze gaat uit eten met haar man zonder een babysit in te moeten huren. Ze leest zomaar uren, op een zondagmiddag.
‘Houden van de fase waarin je je bevindt, is voor veel moeders een overlevingsmechanisme’, schrijft ze. ‘Dat werkt voor veel vrouwen, maar voor mij is het overduidelijk: de fase met grote kinderen past me veel beter dan die met kleine.’ Heel soms floept een vriendin in een vergelijkbare situatie het er nog weleens uit, hoe leuk het was, die kleine kinderen. ‘Nee dat was het niet’, schatert Tara dan. ‘En dát is dus waarover we zo hard lachen náást die speeltuin.’
Persoonlijke verhalen van moeders? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Is jouw kind ook zo’n grapjas en ben je al de hele dag op je hoede? We delen de leukste 1 april grappen van onze Facebookvolgers.
