Moeder zijn terwijl je je eigen moeder verliest is loodzwaar, weet Corey Best. Ze beschrijft de tijd die ze doormaakte toen haar dochter Finley 16 maanden oud was en haar moeder de diagnose kanker kreeg.
‘Het was Moederdag toen ik in 2015 uit de douche stapte en mijn vliezen braken. Toch gingen we brunchen en mijn moeder vertelde iedereen aan het buffet dat ik aan het bevallen was. Dertien uur later kwam Finley ter wereld’, herinnert Corey zich.
‘Vandaag is dat meisje alweer zes en als derde kind van het gezin heeft ze zichzelf de wereld in moeten vechten. Ze wordt al haar hele leven van sportveld naar school naar winkel gesleept en heeft daarin geen keus. Ze heeft over weinig dingen controle in het leven, dus als ze iets vindt, houdt ze daar met alles aan vast: ze kan pittig zijn.’
Het meisje was zestien maanden toen Coreys moeder te horen kreeg dat ze kanker had. ‘We waren net naar een andere stad verhuisd, ik kende niemand en mijn wereld lag in duizend stukken. Mijn moeder, mijn gids, mijn eeuwige cheerleader, ging dood. ‘
Lees ook
Bas verloor zijn vrouw aan borstkanker: ‘Mijn zoontje en ik missen haar iedere dag’
‘Ik had graag gezegd dat ik er liefdevol mee omging, maar dat zou een leugen zijn. Ik werd er regelmatig door overweldigd, en dat terwijl Finley me nodig had, zoals alle kleine kinderen hun moeder nodig hebben. Ze keek naar me terwijl ik mijn best deed, maar mijn lontje was kort. Ik heb vaker een tik gegeven dan ik zou willen toegeven (het werkt niet en ik heb er vreselijk spijt van). Ik heb haar te vaak vastgeknepen uit frustratie en woede. Waarom luisterde ze niet gewoon? Waarom kon ze zich niet gedragen?’
Omdat haar andere twee kinderen zich nooit zo gedroegen, zocht Corey hulp. ‘We hadden van alles geprobeerd, maar ze gaf er niets om. Ze wilde geen speelgoed of een braaf meisje zijn. Wat ze nodig had, was veel groter dan dat. Ze had mij nodig. Ze had mij nodig toen ik niet genoeg van mezelf had om aan haar te geven.’
‘Finley is gevoelig’, vervolgt de moeder. ‘Ze voelt een energie veel sterker aan dan andere kinderen. Als ik bang, gestrest of verdrietig ben, voelt zij dat ook. Alleen hebben peuters nog geen woorden voor die emoties. Ze maakt ruzie, gilt, rent weg, doet alles wat ze kan om haar gevoelens te uiten terwijl ze tegelijkertijd die gevoelens probeert los te laten. Ze voelde het: al die jaren dat mijn moeder ziek was, was Finleys moeder ook ziek. Ziek van woede, angst, frustratie. Ik was nooit echt aanwezig.’
Inmiddels is Coreys moeder een jaar geleden overleden. ‘Ik heb veel gehuild en gerouwd. En ik vraag mezelf regelmatig af: was ik een betere moeder geweest als mijn eigen moeder er nog was? Natuurlijk. Maar ik had, net als Finley, mijn compleet gezonde moeder nodig.’
Bron: Scary Mommy
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
