De zoon van blogger Terence Mentor vroeg steeds om zijn moeder als-ie niet kon slapen of van streek was. Twee jaar lang lukte het hem dan ook niet om zijn kind stil te krijgen.
Lees verder onder de advertentie
Op Facebook schrijft hij eerlijk en open hoe dit van de één op andere dag veranderde.
‘Moeilijk’
‘Ik vond het mooi om te zien hoe sterk de band tussen mijn vrouw en onze zoon was’, zegt hij. ‘Maar eerlijk gezegd maakte die band me ook jaloers. Het is als vader moeilijk om een kind dat steeds naar z’n moeder wil, gerust te stellen. Om nooit een ‘momentje’ met je zoon te hebben gehad.’
Tot er een op een nacht ineens iets veranderde: zijn zoon sliep bij z’n vrouw op de borst (de enige plek waar hij de laatste twee jaar rustig was). Toen hij wakker werd stond hij op, liep naar Terence en gaf hem een knuffel. ‘Ik zal niet liegen, ik heb een traantje gelaten.’
Lees verder onder de advertentie
‘Het is het waard’
Wat hij met zijn verhaal wil zeggen? ‘Het is soms moeilijk om een vader te zijn, maar op een dag krijg je alle energie terug. Hou vol, want het is het allemaal waard. En onthoud dat er altijd vrienden zijn om je te steunen.’
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.