Beeld: Shutterstock
Kimberley Klaver is actrice, voormalig radio dj en moeder van een zoon (1,5) en 3 stiefkinderen.
Ik denk dat ik een goede moeder ben. Ik stroom over van liefde en ik doe mijn best om een veilig en fijn thuis te creëren. Mijn kind lijkt in ieder geval fan te zijn van mij, dus dat geeft vertrouwen.
Waarom is het dan zo dat gevoelens als kwetsbaarheid en onzekerheid zoveel ruimte krijgen op dit gebied? Waarom is het zo dat kritische feedback en moedermaffia aanvallen het moederhart rechtstreeks raken? En waarom vind ik het belangrijk dat andere mensen mij ook een goede moeder vinden, want wat doet dat er toe? Het gaat immers om het kind en ons gezin en dat zit helemaal goed.
En toch vind ik het prettig om te horen dat ik het goed doe. Voor mijn moeder ego is dat fijn en deze vorm van bevestiging voelt als een warme deken, veilig en knus. Het geeft een high. Met als keerzijde dat wanneer er kritiek of een vooroordeel mijn kant op wordt geslingerd, ik het ervaar als een dolk in mijn hart en ik met gebalde vuisten en de straat op ga. Om vervolgens ietwat verslagen en wankel terug te keren naar mijn taken als moeder.
Ik denk dat moederschap voor vele van ons een van de belangrijkste zaken zijn waarin wij geen “fuck ups” willen maken want de kleine is ons meest dierbare bezit. En dus willen wij het graag fantastisch doen.
En dat resulteert in mijn geval wel eens in little mum lies. Ik weet niet waarom, maar de goedkeuring van de moedermaffia is dan belangrijker dan de gehele waarheid in zijn puurste vorm. En gezien het feit dat ik een nose job niet zie zitten, legt deze Pinokkio maar even alle kaarten op tafel.
Wanneer er naar borstvoeding wordt gevraagd, heb ik de neiging om er een maand bij te “jokken”. Ik heb 3 maanden borstvoeding gegeven en toen koos ik voor flesvoeding. Wanneer er naar gevraagd wordt heb ik altijd de neiging om daar een maandje bij te sprokkelen, om maar te voorkomen dat men mij een lui, egoïstisch wezen vindt.
Meer Kek Mama?
Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >
Wanneer er quasinonchalant wordt gevraagd naar schermtijd begin ik niet over het feit dat ik vroeg in de ochtend half slapend mijn telefoon aan mijn zoon geef omdat ik weet dat ik dan nog 30 minuten langer kan slapen. Ik wil nog niet eens denken aan het oordeel hierover dus smokkel daar ook maar minuutje of 15 vanaf.
En wanneer er wordt geïnformeerd naar de kamer en het slaapgedrag van zoonlief voel ik schaamte om toe te geven dat hij nog steeds met anderhalf jaar bij ons op de kamer slaapt. Ik wil niet horen dat ik nu mijn kind heb verpest en mogelijk heb getraumatiseerd met seksgeluiden van zijn ouders.
Dus, ik speel soms met de waarheid of begin lukraak over iets anders te kletsen. En dat past niet bij mij, want in de kern ben ik open persoon die geen blad voor de mond neemt en graag een discussie aanga. Maar het moederschap kan mij doen wankelen.
Ik ben erachter gekomen dat dat voor veel mama’s geldt. Dat geeft vertrouwen. En een gevoel van saamhorigheid. En dus heb ik mij voorgenomen dat de strenge “jury” de rambam kan krijgen en dat het gevoel van verbroedering ipv competitie de overhand moet en zal krijgen.
En dus zeg ik tegenwoordig met trots dat die kleine nog steeds naast mij slaapt omdat ik heerlijk vind hem naast mij te horen slapen en dat ik intuïtief heus aanvoel wanneer de tijd voor ons rijp is. En zo is het eigenlijk met veel dingen rondom moederschap, je voelt het zelf intuïtief echt het beste en er is geen 1 manier.
En ze kunnen beter over je fiets lullen, dan over jouw lul fietsen. En dat geldt vast ook voor vagina’s.
Kimberley Klaver, 35 jaar is woonachtig in Amsterdam en heeft een zoon van anderhalf en 3 stiefkindjes. Ze speelde als actrice o.a in de series Spangas en Vechtershart, ze werkte als radio dj voor Qmusic en heeft eigen programma’s gemaakt voor LINDA.TV waaronder Badgasten en Bekende Baasjes. Nu schrijft ze haar eerste feelgood roman en is ze presentatrice van het RTL4 programma Mama’s Wereld.
Lees ook
‘Dít wil ik zeggen tegen mensen die kritiek hebben op de opvoeding van anderen’ >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
