Noëlle is getrouwd met Marco, moeder van Morris (3) en bonusmoeder van tweeling Thomas en Ties (7). Hij wil met het hele gezin op vakantie, zij droomt van een trip zonder zijn kinderen.
Lees verder onder de advertentie
“‘Zou met z’n drietjes weggaan niet leuk zijn?’ opperde ik. ‘Buiten het seizoen. Nog niet te warm, niet te druk, niet zo belachelijk duur. Nu kan het nog, volgend jaar gaat Morris naar school.’ Ja, ik zag ons al zitten: lekker aan zee, Morris die ijverig aan zijn zandkasteel bouwt. Zonder dat zijn bouwwerk al wordt platgewalst door de tweeling nog voordat er een beetje toren op staat. Dat laatste vind ik stiekem onbetaalbaar: zonder de bonuskinderen op pad. Wat een rust! Toch liet ik juist dat argument achterwege, want bij het idee zonder zijn jongens op vakantie te gaan, gingen de nekharen bij Marco al recht overeind. ‘We zijn een gezin van vijf’ zei hij meteen resoluut. Daar kon geen betaalbare all inclusive vakantie met onze zoon tegenop.
Lees verder onder de advertentie
Politieagent
Marco heeft uit zijn vorige relatie een tweeling. Ik ben dol op die jongens, heus, maar ze zijn zo ontzettend druk en vliegen elkaar constant in de haren. Alles wat Thomas kan, wil Ties beter kunnen. Alles wat Ties krijgt wil Thomas in tweevoud. Ik word gek van de constante concurrentiestrijd tussen die twee. Zijn we met z’n vijven op pad.,. speel ik de hele dag voor politieagent. En ik ben altijd de bad cop, want Marco zegt er helemaal niets van. Sterker nog: hij geeft ze vaak ook nog hun zin. Of sust de boel met een ijsje. ‘Ach, zo zijn jongens’ zegt ‘ie dan. Of: ‘Ik zie ze al zo weinig’. Tegenover de jongens voelt hij zich nog altijd schuldig dat hij degene was die de stekker uit de relatie met hun moeder trok.
Dat snap ik allemaal best, maar irritant is het wel. In het normale leven gaan ze na een paar dagen bij ons te zijn geweest weer naar hun moeder. Precies goed, zo kom ik weer een beetje bij en heb ik ook de tijd met Morris. Zo’n vakantie is toch een ander verhaal; zit je ineens twee weken op elkaars lip in een of andere stacaravan. Of zo’n chalet waar je je kont nog niet kan keren. Heel eerlijk: ik zit daar eigenlijk niet op te wachten. Als ik een jaar hard heb gewerkt wil ik ook – een soort van – ongestoord op een strandbedje kunnen liggen. In ieder geval één hoofdstuk kunnen lezen zonder dat de één de ander de hersens inslaat. Het is toch ook zeker mijn vakantie?
“Ik wil een hoofdstuk kunnen lezen zonder dat de één de ander de hersens inslaat. Het is toch ook zeker mijn vakantie?”
Lees verder onder de advertentie
Ik vind het ook niet eerlijk tegenover Morris, zo’n lief en rustig ventje. Doordat de tweeling zoveel aandacht vraagt, heb ik voor mijn gevoel bijna geen quality time met mijn eigen zoon. Ik zou zo graag eens met ‘mijn eigen gezin’ weggaan. Het is niet dat de tweeling iets tekort komt; ze gaan met hun moeder ook gewoon op vakantie. Maarja… het gaat er bij Marco echt niet in.”
De namen zijn wegens privacyredenen gefingeerd en bekend bij de redactie.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.