Glennis Grace (37) is er eindelijk van overtuigd: ze is het waard om van gehouden te worden. En een goede moeder voor Thony (9).
Lees verder onder de advertentie
Als je haar zo stralend met haar kind ziet dansen, kroelen, dubbel liggen, is het bijna niet te geloven dat Glennis Grace pas sinds kort het gevoel heeft dat ze er mag zijn. Dat ze een leuk mens is. Robert, haar drummer op wie ze twee jaar geleden knetterverliefd werd, heeft haar wakker geschud. Niet alleen liet hij haar zien dat ze wél iemand is om van te houden. Ook kreeg ze door hem een andere kijk op haar jeugd. “Mijn ouders maakten veel ruzie. Daardoor had ik als kind het gevoel dat ik er niet toe deed, ze hielden geen rekening met mij, mijn broer en twee zussen. Vertrouwen, je veilig voelen, gezien worden, ik kende het niet. Op het moment dat ik ging zingen, kreeg ik opeens wel aandacht. Ik weet nu dat ik zong om mijn moeder te pleasen, om gezien te worden.”
Lees verder onder de advertentie
Baldadig
Aan haar jeugd heeft Glennis één ijzeren opvoedregel overgehouden: haar zoon Thony (9) wordt nooit geslagen. “Mijn moeders handjes zaten los, die van mijn vader gelukkig niet. Ik heb ervoor gekozen om op dit moment geen contact met haar te hebben, met mijn vader heb ik wel contact. De angst die ik heb gehad voor mijn moeder – dat mag geen enkel kind overkomen. Ik kan me niet voorstellen dat mensen hun kinderen kunnen slaan. Mijn moeder zei: ‘Maar jullie waren krengen van kinderen! Er was geen land met jullie te bezeilen.’ Nu denk ik: je snapte zelf toch ook wel waarom? Als je als kind altijd op je tenen moet lopen omdat je moeder agressief en gespannen is, dan word je baldadig. Als ik niet lekker in m’n vel zit, merk ik dat ook aan Thoon. Helemaal toen hij jonger was.”
Lees verder onder de advertentie
In therapie
De pijn is nog vers, al is Glennis intussen 37 en is ze al sinds haar zestiende het huis uit. Toch vertelt ze het allemaal rustig, gelaten. Met haar lekker vette Amsterdamse tongval kiest ze haar woorden zorgvuldig. “Ik ben me er nu pas van bewust dat het er niet normaal aan toeging in mijn jeugd. Langzaam vallen de puzzelstukjes in elkaar, dankzij Robert. En mijn therapeut. In het begin vond ik therapie zwaar, en soms nog steeds. Thony is een pienter jochie, hij ziet het aan mijn ogen. Hij voelt het, terwijl ik denk dat ik het niet laat merken. ‘Wat is er mam?’ Soms ben ik eerlijk tegen hem, maar ik moet voorzichtig zijn. Hij is heel sensitief, maakt zich snel zorgen. Maar ik vind het ook belangrijk dat hij weet dat je gevoelens mag uiten, dat je verdrietig mag zijn. En dat hij met zijn gevoelens altijd bij mij terecht kan.”
Lees verder onder de advertentie
Zo verliefd
Met Moos, de vader van Thony, was Glennis vijf jaar samen. Haar nieuw verworven vrijheid na de scheiding maakte Glennis blij, maar Thony was boos dat zijn ouders uit elkaar waren. Hij verhuisde ineens met zijn moeder van Almere naar Amsterdam, zat op een school waar het niet lekker ging. En zijn moeder was beredruk omdat ze net een nummer 1-hit scoorde met de single Afscheid. “Zijn hele leven was overhoop gehaald. Ik wilde mijn kind gelukkig zien, en dat was hij niet. Hij was vijf, kon zich niet goed uiten. Het afgelopen jaar is hij zo veranderd, zo opgebloeid.” Thony zit lekker in z’n vel. Ze wonen weer in Almere omdat Glennis het huis niet verkocht kreeg en Thony er graag weer wilde wonen. En dat Robert in hun leven kwam, gaf ook rust en structuur. “Ik moet eerlijk zeggen: ik was in die jaren tussen de scheiding en de komst van Robert een beetje de controle kwijt over hoe het allemaal moest. Ik vind mezelf geen slechte moeder, maar ik moest ineens alles alleen doen. Ik zat soms met mijn handen in het haar. Iets heel simpels: toen ik nog met Moos was, aten we nooit met z’n drieën aan tafel. En toen ik met Thony alleen was, at hij ’s ochtends een boterham voor de televisie. Robert is ouderwets opgevoed. Hij wil ’s ochtends de televisie uit, samen ontbijten aan tafel. Dat was voor mij een omschakeling. Ik was zo verliefd, ik deed toen eigenlijk alles wat Robert bedacht. Ik vond die verandering prettig en ik merkte aan Thony dat hij opener werd, meer praatte.”
Danique Bossers (32) is CEO van mode-imperium Most Wanted en maakt de podcast Unfinished Business met verloofde Pieter Musters. Ook is Danique open over de ziekte endometriose, waar ze aan lijdt en aan geopereerd is. Ze maakte een podcastaflevering met specialist Maddy Smeets over deze slopende ziekte.
Wintersport: de een zweert erbij, de ander gruwelt van de kou. Maar sommige moeders lijken wel geboren voor de sneeuwpret. Of het nu gaat om razendsnel de piste afgaan of vooral après-skiën alsof het een Olympische sport is: je sterrenbeeld kan daar zomaar iets mee te maken hebben!
Anne-Marie en haar vriendin Laura verwachten in april hun eerste kindje en zoals veel aanstaande ouders, wilden ze graag een 3D-echo laten maken. In de ochtendshow met Mattie en Marieke deelde de zwangere nieuwslezeres haar eerste (en waarschijnlijk laatste) ervaring met de welbekende 3D-echo.
Het zoontje van Mandy, Thijs, is vijf jaar oud en is een energiebommetje. Mandy zelf geniet daarvan met volle teugen, maar haar vriendin is minder enthousiast en vindt Mandy’s kind te druk.
Elke moeder kent zo’n strijd. Zo’n totaal onnodige, maar toch eindeloos durende strijd met een peuter. En als je dan ook nog eens commentaar krijgt van een onbekende op straat doet dat je spreekwoordelijke emmer helemaal overlopen. Jade (30) vertelt er meer over.