Nienke Plas is absoluut een van de grappigste vloggers van het land. Haar handelsmerk is haar Amsterdamse babbel, hilarische expressiviteit, grove humor en een tikkie absurdisme. ”Vroeger moest ik om alles huilen, mijn zus noemde me jankepoester.” Meer lezen van dit interview? Ga naar Kek Mama.
”Ik heette Plas, had een beugel en een lichaam als een tandenstoker. Screw my life: natuurlijk was ik een makkelijk mikpunt. Andere meiden in de klas zagen er al uit als Heidi Klum, ik moest nog, ja hoe zeg je dat, … een beetje bijtrekken. Een dikke jongen uit mijn klas ging er het hardst in, die moest me echt elke keer hebben. Mijn moeder heeft hem daarom weleens uitgescholden voor doorregen varkenslap. Ach, het is niet zo dat ik werd opgewacht en toestanden, maar ik baalde er wel van. Gelukkig ontmoette ik na een paar jaar mijn beste vriendin en toen kwam het allemaal goed. Jennifer is brutaal, ze leerde me dat ik gewoon mijn bek moest opentrekken. En ja, toen was het aan.” Dat ‘aan’ betekent dat Nienke Plas allang niet meer gepest wordt. Als social comedian heeft ze een fanbase opgebouwd die zich uitbreidt als een olievlek. Skyhigh gaat ze. Zo zette ze zich op de kaart met haar beruchte Weekbreker: een YouTube-filmpje van vijf, zes, zeven minuten stand-up comedy. Haar handelsmerk is haar Amsterdamse babbel, hilarische expressiviteit, grove humor en een tikkie absurdisme. Beste vriendin Jennifer: “Ze speelt geen rol, Nienke is echt zo. Dit is hoe zij verhalen vertelt.”
Haar huis in Amsterdam-West is strak opgeruimd. Samen met Resley heeft ze zoon Frenky-Dean (2 jaar) en heel knap: op rondslingerend speelgoed kun je haar niet betrappen. Ze wijst trots naar twee opbergkisten. “Ik heb die dingen gekocht onder het mom: niet te veel prikkels voor je kind. Stiekem waren het gewoon te veel prikkels voor mij, ik kan niet tegen al die kleurtjes joh, ik bleef maar achter hem aan opruimen.” Frenky-Dean heeft haar relatie met Resley nogal veranderd. “Alsof we nu meer beseffen wat liefde betekent. We delen samen zoiets bijzonders, alles wat hij doet is geweldig. Je hebt daardoor elke dag wel een celebration: jaa hij lacht, jaa hij kan dit, jaa hij doet dat. Natuurlijk zijn poepluiers niet leuk en borstvoeding heeft ook niet veel goeds gedaan, maar het feit dat je zo blij wordt van je kind en dat kunt delen met je partner, dat is toch top?”
Af en toe kijkt Nienke op haar telefoon. Ze hebben vanavond een première en Resley is er in zijn eentje op uit om voor haar kleding te shoppen. Iets wat hij vreselijk vindt. Verwoed stuurt hij haar foto’s ter goedkeuring. De twee ontmoetten elkaar tijdens het uitgaan. Zo’n ontmoeting waarvan twee versies bestaan. Die van hem: “Ze liep langs en ik dacht: ach, laat ik haar nummer vragen.” Die van haar: “Ik was met een wat jongere vriendin op een saai feestje toen ik hem zag staan. Ik zei tegen haar ‘watch and learn.’ Ik keek hem aan en daarna weer even weg. Toen keek ik weer. Iedereen weet, als je twee keer naar een man kijkt, dan heb je interesse. Vervolgens liep ik nonchalant langs hem en ik wist gewoon dat hij me zou aanspreken. En ja hoor, dat deed-ie.” Met haar nummer in zijn telefoon verliet ze heel stoer het vroegere Marcanti om te wachten op een taxi. Dat wachten duurde lang en inmiddels kwam ook Resley naar buiten. Hij bood aan de twee meiden naar huis te brengen. Even twijfelde Nienke, tot ze zijn auto zag staan. “Een Peugeot-station die hij van zijn moeder had geleend of zo. Hij is in ieder geval geen seriemoordenaar, dacht ik. Die rijdt niet in zo’n burgerlijke auto.” Haar telefoon gaat. Het is Res. “Ja”, zegt Nienke met een knipoog. “Mooie jas. Ja. Heel mooi. Ja, schoenen zijn ook leuk.”
Ze was op slag verliefd. En hij op haar. De eerste date lukte het haar nog net hem niet mee naar huis te nemen, na date twee kwam hij bij haar thuis. “Komt Resley binnen met een tas, waar hij een stapeltje uithaalt. Joggingbroek, T-shirt, boxer, lenzenvloeistof en een lenzenbakje. Vraagt-ie: waar kan ik dit neerleggen? Ik denk dat ik hier vaker ga komen, dus het is wel handig als ik hier wat spullen heb. Ik vond het zo schattig. Hij is zo’n grote gast, maar bleek gewoon een soft ei. Hup, ik wat kleren opzij schuiven. Hier heb je een plekje, jongen.” Ze vieren dit jaar hun tienjarig jubileum als stel, maar het was echt niet altijd rozengeur en maneschijn. Zo moest Nienke in het eerste jaar erg wennen aan zijn Surinaamse temperament. “Daar komt een volúme uit, dat wil je niet weten. Hij verkoopt me nog eens een dreun, dacht ik toen we de eerste keer ruzie hadden. Maar hij bleek gelukkig verre van agressief. Wat wel was: in het begin was hij heel onzeker. Dus als ik wegging belde hij me gerust vijftig keer om te vragen waar ik was. Dat is 49 keer te veel. Het werd een probleem want ik ben niet het type dat in een gouden kooi gaat zitten. We hebben er veel gesprekken over gevoerd en op een dag was het ineens over. Alsof hij zich realiseerde: dit is het me niet waard, ze is zo leuk, ik moet dit wel veranderen.”
Vier jaar geleden kochten ze een huis. Nienke: “Vrienden van Resley kregen kinderen en ook mijn beste vriendin Jennifer werd moeder. De tuthola. We hadden altijd de deal dat we tegelijk zwanger zouden zijn, ging zij stiekem effe eerst. Toen wilde ik natuurlijk ook. Ik voelde een drang, terwijl het huis nog niet eens af was. Weet je, als je samen besluit voor een kind te gaan, is er altijd één die het net iets meer wil dan de ander. Ik was die enthousiastere persoon. En ik raakte dus zwanger.” Dingetje: Resley kreeg koudwatervrees. Hij dacht dat zijn leven voorbij was. “Ja, timing…”, zucht Nienke. “Hij wist niet eens meer of hij met mij verder wilde. Ik dacht: really dude? We waren al zeven jaar samen, kom op nou. Maar hij twijfelde overal aan, was ongelukkig op zijn werk. Op dat moment maakte ik een keuze: ik liet hem uitrazen. Ga maar lekker feesten met je vrienden, ga maar je ding doen – zolang je maar geen andere vrouwen neukt. Ik dacht: dit gaat niet om jou, maar om mij en de gezondheid van mijn kind. Hij zorgde voor stress, dan zat ik liever chill in mijn eentje op de bank. Steek ik wel een kaars aan. Een beetje eenzaam, maar wel zen.
Hij heeft gefeest tot ik zeven maanden zwanger was. Op een dag kwam hij thuis van zijn werk en zei hij: ‘Jeetje Nienke, sorry dat ik zo’n lul ben geweest.’ Hij is zich gaan verdiepen in wat hij doormaakte en ontdekte dat veel meer mannen last hebben van dit soort gevoelens als ze bijna vader worden. Het besef dat hij niet de enige was en dat het gevoel vanzelf zou overgaan, veranderde hem totaal. En toen was hij er weer. Ik heb hem oprecht niks kwalijk genomen, maar hij had het ook niet later moeten doen hoor, dat bijkomen van zijn angsten, want kort daarna werd onze zoon al geboren.”
Dit artikel staat in Kek Mama 08-2017. Het nummer koop je hier.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Dat het ouderschap uitdagend is, hoeven we je niet te vertellen. Er is geen handboek en er is geen one size fits all. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Sacha (33) vraagt zich af hoe ze om moet […]
Joshua Nolet, de zanger van Chef’Special, is vorige maand opnieuw vader geworden van dochter Jones. Maar bij een pasgeboren baby horen niet alleen roze wolken, maar ook – jawel – slapeloze nachten. En dat ervaart Joshua nu volop.
Het leuke aan de feestdagen is dat de hele familie bij elkaar komt. Het lastige aan de feestdagen is óók dat de hele familie bij elkaar komt. Geen zin in ruzie of gedoe wegens botsende karaktertjes? Neem dan deze handleiding ter harte.
Marthe kwam erachter dat haar ex een affaire had, vlak voor kerst. Vlak voor de eerste kerst met hun baby, zelfs. Ze kan het eigenlijk nog steeds niet helemaal geloven.
