Omdat haar man van de strakke planning is, kan tv-presentator Sofie van den Enk (35) lekker door het leven fladderen.
Haar man is nog altijd blij dat haar zusje na driekwart jaar rommelen tegen Sofie zei dat ze moest kappen met al haar bezwaren. Want: “Eigenlijk ben je hartstikke verliefd.” André was zo atypisch voor de mannen op wie Sofie viel, dat ze zich ertegen verzette. “Ik viel op acteurs, artsen. Mannen met wie je naar klassieke concerten kunt en moeilijk toneel en daar dan over napraten.” Het is dat ze buren waren in een Utrechtse galerijflat, anders hadden ze elkaar nooit ontmoet. De sex was geweldig, maar verder? “Hij keek naar Formule 1, had alle cd’s van de Vengaboys. Ik dacht niet: dat is mijn man.” Of zoals André het zelf zegt: “Ik kende het oeuvre van Jacques Brel niet uit mijn hoofd.” Sofie, proestend: “Hij wist niet eens wie dat was. Jacques wieeeee?”
Dankzij haar zus en vrienden viel het kwartje. “Een vriendin zei: je wordt niet verliefd op de ander, maar op het gevoel dat iemand je geeft. En ik voelde me bij André veilig, volslagen gewild en heel mooi. Een soort godin. André kan zonder met zijn ogen te knipperen zeggen: ‘Ik aanbid je en ik kus de grond waarop je loopt.’ Dat vind ik heel grappig, welke man zegt dat nou. En het is niet dat hij geen kritiek op mij heeft. Totaal niet. We kunnen knetterende ruzies hebben, maar tegelijkertijd steunt hij me compleet in wat ik doe.”
Als je de agenda van Sofie ziet, vraag je je af waar ze überhaupt de tijd nog vandaan haalt om te ruziën met André of die geweldige sex te hebben. Ze schrijft columns, presenteert Keuringsdienst van waarde, is geregeld te zien als Amerika-deskundige bij praatprogramma Pauw én heeft net een boek gemaakt over borstvoeding: De melkfabriek. Wat een ramvolle agenda, en wat een uitersten. Hoewel, zegt Sofie lachend: “Presidentskandidaten Trump en Sanders hebben allebei uitspraken gedaan over borstvoeding. Trump vindt het disgusting. En Sanders heeft zijn moeder bedankt voor de borstvoeding. Al heel lang doe ik compleet verschillende dingen naast elkaar. Laatst las ik dat je dat een slashy noemt: en/en/en. Dat past me, het klinkt wel lekker plat. Hou ik van.”
Of ze niet bang was om in een hoek te worden gedrukt door met De melkfabriek te komen. Dat het voor altijd zou zijn: Sofie van den Enk, die van de borstvoeding. “Ja daar was ik wel bang voor. Maar het verhaal was belangrijker dan dat. Ik wil een lans breken voor borstvoeden in het openbaar en op het werk. Maar ook dat het oké is als je vindt dat borstvoeding niet bij je past of als het niet lukt. Dat elke vrouw het op haar eigen manier kan doen. Dat lijkt me zo’n logische boodschap, maar het was gewoon nog nergens verteld. Als ik daar een prijs voor moet betalen door voor altijd het etiket ‘die moeder die over borstvoeding schrijft’ te hebben – het zij zo. Ik vind het belachelijk dat borstvoeding als truttig onderwerp wordt bestempeld. Ik heb me er zelf ook schuldig aan gemaakt. Maar de mensheid plant zich voort en baby’s hangen aan borsten. Klaar.”
Hij is van de planning, Sofie helemaal niet. Of zoals André het zegt: “Je hebt mensen zonder ritmegevoel, maar Sofie heeft geen gevoel voor tijd.” Geen idee hoelang iets duurt, of dat het onhandig is op een zondag drie afspraken te plannen terwijl ze met het gezin iets zouden doen. Mateloos irritant vindt hij het. Maar hij heeft er wat op gevonden: hij belt bijna dagelijks met Maartje van het management om Sofies agenda af te stemmen. Of dat niet verschrikkelijk is, dat anderen je agenda bepalen. “Voor mij is het prettig. Ik zou het liefst willen dat Maartje ook mijn privé-agenda zou doen, dan zou ik mijn vriendinnen tenminste zien. Maar dat kan ik gewoon niet vragen, het is onvolwassen. Ik moet echt verantwoordelijkheid nemen voor het feit dat ik er van nature niet goed in ben.” Het gaat wel beter sinds de kinderen er zijn. Het moet wel. Maar ook dan gaat het weleens mis en belt de juf dat er nog een jongetje op het schoolplein staat. “Een uur ervoor was ik dan nog bezig met ‘straks is het kwart voor twaalf en moet ik Magnus ophalen’, maar ik ben dat later helemaal kwijt. In studentenhuizen heb ik eieren zo lang laten droogkoken dat ze verkoold in het pannetje zaten. Een cursus mindfulness zal ik nooit nodig hebben. Als ik iets doe, ga ik er volledig in op.”
Lees het hele interview in Kek Mama 05-2016.
Lees hier alle BN’er interviews.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
