Ionica Smeets (38) is wiskundige en moeder van Tex (7) en Rifka (3). Elke maand checkt ze de zin en onzin van opvoedfabels en -feiten: hoef jij dat niet meer te doen.
Ik lees in de krant hoe een cabaretier een lijst mensen opnoemt die hij bewondert: schrijvers, tekenaars en zangers. Tien mannen, geen enkele vrouw. Diezelfde dag zie ik een poster voorbijkomen voor een bijeenkomst over Vrouwen en Wiskunde – met vier mannelijke sprekers.
Dit soort klein dagelijks seksisme valt me de laatste tijd steeds vaker op. Ik vind het ook niet zo tof als Tex een shirt met ‘Stoer’ cadeau krijgt en Rifka eentje met ‘Lief’. Alsof mijn kinderen niet allebei stoer én lief mogen zijn. Het gekke is dat ik tien jaar geleden helemaal niet bezig was met dit soort dingen, terwijl ik toen als vrouw in de wiskunde tussen bijna alleen maar mannen werkte en manmoedig heel wat vrouwonvriendelijke grappen doorstond. Wat is er in de tussenliggende jaren veranderd?
Ik denk dat Twitter een grote rol speelt. Daar volg ik Kek Mama’s columniste Anke Laterveer, haar vriend Thomas en andere frisse feministen. Dankzij hen ben ik meer gaan lezen over dit soort onderwerpen. Maar de grootste verandering van de afgelopen tien jaar is natuurlijk dat ik moeder werd.
De verwachtingen voor moeders zijn zo anders dan voor vaders (wat trouwens voor vaders niet per se heel leuk is – een vriend klaagt dat hij op kraamvisite bijna nooit eens zo’n lieve baby op schoot krijgt). En je ziet hoe snel je kinderen in het hokje ‘lego en stoer doen’ óf ‘prinsessen en lief zijn’ worden geduwd.
En dan veranderen de verhoudingen thuis ook nog eens. Uit onderzoeken blijkt dat jonge stellen zonder kinderen werk en huishouden tamelijk gelijk verdelen, maar dat dit verandert als er een baby komt. Dan gaat een op de drie vrouwen minder werken, terwijl maar een op de elf mannen hetzelfde doet. Zelf verslikte ik me elke keer als ik te horen kreeg dat Tex zo vaak naar de opvang moest omdat ik zo nodig vier dagen moest werken. Han kreeg dan weer veel complimenten omdat hij slechts vier dagen werkte.
Lees ook
‘Huishouden, werk, de kinderen: mijn man en ik onderhandelen over álles’ >
Enfin, toen ik me laatst op zat te vreten over dit soort zaken, vond ik ineens een rondslingerend opstel van Tex. Het onderwerp was ‘later’ en dit is wat hij schreef: ‘Dan hoop ik met mijn zusje te kunnen spelen. Ik hoop dat mijn zusje niet denkt dat jongens de stoerste dingen kunnen doen. En ik hoop dat mijn zusje iets stoers doet.’
Toen smolt ik. Tex volgt geen activisten op Twitter en ik geef hem echt geen college over feminisme (we doen liever een spelletje Catan). Toch maakt hij zich al een beetje zorgen dat zijn zusje misschien denkt dat ze geen stoere dingen kan doen omdat ze een meisje is.
Ik bedenk dat kinderen krijgen het mooiste is dat me de afgelopen tien jaar is overkomen. Dan maar wat meer oog voor seksisme. En ik hoop vooral dat Tex en Rifka later samen stoere en lieve dingen gaan doen.
Dit artikel staat in Kek Mama 05-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Danique Bossers (32) is CEO van mode-imperium Most Wanted en maakt de podcast Unfinished Business met verloofde Pieter Musters. Ook is Danique open over de ziekte endometriose, waar ze aan lijdt en aan geopereerd is. Ze maakte een podcastaflevering met specialist Maddy Smeets over deze slopende ziekte.
Anne-Marie en haar vriendin Laura verwachten in april hun eerste kindje en zoals veel aanstaande ouders, wilden ze graag een 3D-echo laten maken. In de ochtendshow met Mattie en Marieke deelde de zwangere nieuwslezeres haar eerste (en waarschijnlijk laatste) ervaring met de welbekende 3D-echo.
Elke moeder kent zo’n strijd. Zo’n totaal onnodige, maar toch eindeloos durende strijd met een peuter. En als je dan ook nog eens commentaar krijgt van een onbekende op straat doet dat je spreekwoordelijke emmer helemaal overlopen. Jade (30) vertelt er meer over.
Waterparels, ook wel bekend als Orbeez of water beads, zijn kleine, kleurrijke balletjes die water absorberen en in omvang toenemen. Hoewel ze populair zijn als sensorisch speelgoed, kunnen ze ook gevaarlijk zijn.
Er zijn van die vrouwen die meteen wisten: “Een dochter, dat past perfect bij mij!” Niet zo gek, want ze hadden al een zwak voor roze glitterjurkjes, vlechtkunst op topniveau en high tea’s met mini-sandwiches.
