Jake en Karin kregen zoon met hulp van donor: ‘Bloed maakt nog geen familie, liefde wel’

Kimberley van Heiningen

27 februari, 2024 - 19:44

Leestijd: 8 minuten

Acht jaar geleden leren de Braziliaanse Jakeline en Karin elkaar kennen en Jake, zoals ze zichzelf noemt, weet het meteen. Met Karin wil ik trouwen. En een gezin. Op dat moment heeft Jake al een zoon Bryan van vier jaar, maar ze droomt van meer kinderen aan de keukentafel. Die wens heeft Karin ook, diep gekoesterd, maar dit ligt voor een lesbisch stel toch net iets ingewikkelder. Zeker omdat Karin kampt met een erfelijke bloedziekte en zelf geen kindje kan dragen.

Karin: “Het onderwerp kinderen schoof ik daarom vooruit, zes jaar lang. Jake drong steeds aan op het kinderengesprek en ik bedacht steeds weer excuses om het uit te stellen. Dan hoefde ik er tenminste niet over na te denken. Van jongs af aan wilde ik zo graag moeder worden, een kindje dragen. De schopjes voelen, mijn buik zien groeien.”
Jake: “Voordat we aan dit traject begonnen, moesten we zeker weten dat het voor Karin oké was als ik dan de baby zou dragen.”
K: “Daarvoor heb ik hulp gezocht bij een psychologe. Zij leerde mij over moeilijke onderwerpen te praten. Zo leerde ik de wens om zelf een baby te dragen een plekje te geven en om te rouwen dat ik dat niet kon.”
J: “Doordat we hier ook echt samen aan werkten, is onze relatie zoveel sterker geworden. We bespreken nu alles samen, schamen nergens meer voor, waardoor we nu veel makkelijker belangrijke keuzes kunnen maken.”
K: “Zo wisten we direct dat we voor een onbekende donor via de European Sperm Bank (ESB) wilden gaan. We willen namelijk echt samen ons kind opvoeden. De situatie is toch anders, complexer, als een bekende de donor is.”

Was het lastig om de perfecte donor voor jullie kindje te vinden?
K: “Bij de ESB heb je heel veel keuzes bij het kiezen van de donor. Omdat Jake het kindje zou dragen, wilden we wel dat de donor op mij lijkt. Je kan je op zóveel uiterlijke aspecten focussen, maar de vorm ogen of oren vonden we niet zo belangrijk. Zijn profiel des te meer. In zijn doen en laten – hobby’s, humor, hoe hij was opgegroeid, was hij een mix van ons allebei.”
Jake: “In een audiobericht konden we zijn stem horen en hij had een uitgebreide brief geschreven aan zijn toekomstige kind(eren). Sommige donoren houden het bij een kort briefje, maar hij had er echt veel moeite in gestopt.”
Karin: “Wat hij er precies in heeft geschreven houden we voor onszelf, maar we leerden hem zo wel een beetje kennen. We voelden allebei meteen: dit is ‘m.”

“We voelden allebei meteen: dit is onze donor”

Zijn jullie ergens tegenaan gelopen tijdens het traject?
J: “Het was het nog even spannend of het goed zou gaan, omdat ik door mijn eerdere keizersnede een niche heb (een uitpuilend litteken in de baarmoeder, red.), maar gelukkig bleek een zwangerschap toch veilig. Het traject zelf verliep perfect. Gemiddeld duurt het wel vijf tot zeven pogingen voordat het lukt, maar bij ons was het na de eerste inseminatie direct raak. Ik voelde ook meteen aan alles dat ik zwanger was.”
K: “We kochten drie rietjes, zoals dat heet, voor als het de eerste keer niet zou lukken. De verpleegkundige in de kliniek zei dat de kans om zwanger te raken is als het gooien met een dobbelsteen en dan meteen zes gooien. Wij gooiden direct zes. Zo bijzonder.”

Hoe hebben jullie de zwangerschap ervaren?
K: “Ik had verwacht dat ik misschien wel jaloers zou zijn als de baby zou trappen. Of op de band die Jake al zou hebben met de baby. Maar dat gebeurde niet. Ik vond het vooral heel bijzonder om ernaast te staan.”
J: “Ik had ook alle kwaaltjes die je maar kan hebben, dus dat heeft je ook wel genezen, haha”
K: “Vanaf het eerste moment was ik overbeschermend. Ik moest dat echt los zien te laten, zo van: ze kan heus wel ergens alleen heen rijden. Ik denk nu niet dat de band die ik met Bento heb anders is, al zal ik dat nooit echt weten.”
J: “Mensen vragen geregeld wie zijn ‘echte moeder’ is, maar dat zijn we allebei. We voeden hem allebei, verschonen zijn luiers, troosten hem als hij huilt. Karin krijgt Bento direct rustig, mij lukt dat niet hoor. We doen alles samen, houden met iedere cel van ons lichaam van hem. Bento deelt misschien niet het DNA van Karin, maar dat doet niets af aan de band die we hebben. Bloed maakt nog geen familie, liefde maakt familie.”

“Wij zijn allebei zijn ‘echte’ moeder”

Daarover delen jullie ook heel open op Instagram. Hoe zijn de reacties op jullie avontuur?
K: “De meeste mensen zijn heel positief. Al zijn er altijd mensen die vinden dat twee vrouwen samen geen kinderen mogen krijgen. Die nare berichtjes komen vaak van mensen met een anoniem profiel, maar het zijn er veel minder dan ik had verwacht. Veel mensen zijn ook nieuwsgierig: hoe werkt dat dan? Mensen hebben bij de spermabank toch vaak een bepaald, ietwat smoezelig, beeld. Ik vind het belangrijk en ook nodig om te laten zien dat dat niet klopt.”
J: “We vinden het vooral fijn dat we anderen kunnen helpen met ons verhaal. Zo doen we ook weleens videocalls met stelletjes die aan dezelfde journey willen beginnen. Het taboe valt hier in Nederland gelukkig wel mee.”

Hoe is dat in Brazilië?
J: “In Brazilië is het niet vanzelfsprekend dat twee vrouwen samen zijn. Waar ik vandaan kom kan je niet hand in hand over straat. Mijn moeder moest behoorlijk wennen aan het idee dat ik met Karin ben en we samen een kinderwens hadden. Het heeft een hele tijd geduurd voordat ze dat kon accepteren. Het geloof maakte het ook lastig. Die tijd gaven we haar, ook al deed dat wel pijn. Inmiddels kan ze niet wachten om onze kleine prins te ontmoeten.”

Karin, jij zorgde natuurlijk ook al jaren voor Bryan. Voelt dat anders?
“Bryan kwam in mijn leven toen hij al vier jaar oud was. Ik heb zijn luiers niet verschoond, geen flesjes gegeven. Dat maakt het anders. Tegelijkertijd was het liefde op het eerste gezicht toen ik hem zag, er was direct een klik. Hij is ook altijd bij ons, het is niet zoals in andere samengestelde gezinnen dat hij ook weleens naar een ander huis en een andere ouder gaat. Ze zijn allebei wel echt mijn kinderen.”

Hoe is het voor hem om er ineens een broertje bij te hebben?
K: “Hij is een hele trotse grote broer, maar voor hem is het natuurlijk wel vreemd. Hij zit in zo’n andere levensfase, zoekt op dit moment zijn middelbare school uit. Met zijn twaalf jaar is het een echte pre-puber, haha. Het valt hem reuze mee, hij had verwacht dat Bento veel meer zou huilen.”

Hoe gaan jullie het gesprek aan met Bento over zijn donor?
K: “We zien het niet als ‘het gesprek dat we nog eens moeten voeren’, het is gewoon onderdeel van ons leven. Zo praten we nu al tegen Bento over zijn donor. Het is geen geheim dat er bij twee vrouwen een donor aan te pas komt, bij een heterostel ligt het soms ingewikkelder; komt er bijvoorbeeld schaamte bij kijken als de vader vruchtbaarheidsproblemen heeft. Wij hebben in die zin ook de keuze niet om het niet te vertellen; het is gewoon zoals het is. “
J: “Wij zullen hem alles vertellen, omdat we heel trots zijn op onze donor. Het is iets moois om te delen; dat er iemand zo behulpzaam en gul is geweest om onze droom waar te maken. Mocht hij op een dag nog meer willen weten over zijn donor (dat verzoek kan vanaf 16 jaar bij de European Sperm Bank worden ingediend, red.) of eventuele halfbroers en -zussen, staan we daar zeker voor open.”

Plat gezegd hebben jullie, doordat het direct raak was, rietjes over. Wat gebeurt daarmee?
K: “We hebben nu nog twee rietjes, waarvan er één in de kliniek ligt en één bij de spermabank. We weten nog niet of ons gezin compleet is, maar toch is het heel belangrijk dat we nog rietjes over hebben. Stel dat we toch nog voor nog een kindje willen gaan… is het wel heel fijn als dat met dezelfde donor kan.”
J: “Al hebben we nog geen diepgaande gesprekken gevoerd over wat we van een eventuele andere donor zouden vinden. Daar is het de tijd ook nog helemaal niet voor. We genieten enorm van ons gezin zoals het nu is, met z’n vieren. We hebben geen haast en zien wel wat de toekomst brengt.”

Lees ook – ‘Ik vroeg mijn beste vriend of hij de donor wilde zijn van mijn baby’ >

In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.