Beeld: Instagram
Soms lijkt het alsof iedereen om je heen het helemaal voor elkaar heeft. Maar schijn bedriegt, weet Jeroen Spitzenberger: ‘uiteindelijk zijn superhelden het ook gewoon mensen die soms hun dag niet hebben.’
In ‘Superkrachten voor je hoofd’ gaat Lev, een onzekere jongen, samen met zijn avontuurlijke oma op een spannend avontuur om zijn grote idool Superheld Healix te ontmoeten. Tijdens deze reis leert Lev dat echte superkrachten niet schuilen in het vermogen om te vliegen, laserogen te hebben of voorwerpen te controleren, maar in de superkrachten in zijn eigen hoofd. De film is er om kids te leren hoe ze koning kunnen worden in hun eigen koppie.
Wij waren nieuwsgierig en vroegen daarom Jeroen Spitzenberger – die superheld Healix speelt – het hemd van het lijf. Wie is zijn superheld? Met welke superkrachten komt hij zijn kinderen regelmatig redden? Hoe zit het met die superkrachten in zijn hoofd?
“Ik had het geluk dat ik in een heel warm gezin ben opgegroeid. Thuis praatten we heel open over de dingen die je voelde. Gaandeweg leer je. Al denk ik dat je een heel leven nodig hebt om je eigen gebruiksaanwijzing onder de knie te krijgen. Het stopt ook niet als je volwassen bent. Dan worstel je weer met andere dingen. Daarom denk ik ook dat het heel goed is dat deze film er is, voor kinderen én hun ouders. Als kind had ik deze film ook wel willen zien: het is belangrijk om met jezelf, je gedachten en je emoties om te leren gaan.”
“Thuis praatten we heel open over de dingen die je voelde”
“Als dat op een organische manier ter sprake komt, dan zeker. Ik ben mij er altijd wel heel bewust van, maar het is niet zo dat ik in mijn agenda heb staan op welke dagen we over onze mentale gezondheid moeten praten. Je moet elkaar gewoon regelmatig goed in de ogen kijken en vragen stellen: hoe gaat het, waar ben je mee bezig op dit moment, welke uitdagingen liggen er? Dat geldt bij de kids voor school, maar ook daarbuiten.”
“Ik ben heel goed in pannenkoeken bakken, Franse woordjes overhoren, van A naar B rijden en van B naar A, en eventueel naar C via D…”
“Ik help ze altijd met dingen te visualiseren. Hebben ze bijvoorbeeld een presentatie op school, maken we het samen concreet. Wat heb je nodig? Mag je spullen meenemen? Welke spullen neem je mee? Maak je een spiekbriefje? Ik probeer ze te helpen om regisseur te worden van hun eigen presentatie. Dus niet dat ze denken ‘oh nee, ik heb een presentatie. Fingers crossed, hopelijk gaat het goed’. Dat vind ik niks, want je kunt je op alles voorbereiden. Dat noem ik dus visualiseren: het hele moment voor je zien, zodat je goed voorbereidt bent.”
“Mijn vader, omdat hij altijd voor mij klaarstaat en zijn leven lang ten dienste stond van mij. Nu ik zelf ook kinderen heb, herken ik dat gevoel heel goed. Het is cliché, maar je weet pas wat het is om vader te zijn als je het zelf ervaart. Dan denk je pas: eigenlijk deden die ouders van me wel verschrikkelijk voor me, haha. Als kind heb je dat niet echt in de gaten en je neemt het allemaal een beetje voor lief… Tot je zelf 20 jaar later vader bent en denkt ‘het is echt gewoon takkeveel werk, haha’.”
“Als kind heb je het niet echt in de gaten, tot je zelf vader bent: het is gewoon takkeveel werk, haha!”
“Dat het lijkt alsof iedereen altijd alles op orde heeft, maar is dat ook zo? Mijn personage lijkt ook alles voor elkaar te hebben, maar uiteindelijk is hij ook gewoon een mens die soms zijn dag niet heeft. Kan hij nog wel een superheldenpak aantrekken, dat is dan ook niet altijd voldoende. Mensen om je heen worstelen net zoals jij. Met andere woorden: je kan het zelf oplossen met de superkrachten die iedereen in zich heeft. Meer dan je denkt. Dat lijkt me mooi om als ouder mee te geven aan je kind: soms is het heel moeilijk, maar ik weet dat je het kunt.”
Benieuwd naar de film? ‘Superkrachten in je hoofd’ is vanaf nu op het grote doek te zien!
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
