Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Freya (34) is getrouwd met Dennis (37) en moeder van Sammie (2).
“Na een jaar parttime werken sinds mijn bevallingsverlof, was ik wel klaar met een deeltijdleven in zorgstand. Natuurlijk, ik was dolgraag bij mijn kind, maar miste mijn werk – of liever: mijn werkende hersenen. Mijn man Dennis snakte juist naar een beetje gas terug na anderhalf jaar knallen op structureel slaapgebrek, en zo besloten we een halfjaar geleden dat we allebei vier dagen zouden werken. Dan hadden we allebei een “mama- en papadag” – een woord dat ik eigenlijk haat, omdat in mijn ogen elke dag een mamadag én een papadag is. Sammie zou drie dagen per week naar het kinderdagverblijf blijven gaan; alle problemen opgelost.
Lees verder onder de advertentie
Mama- en papadag
Voorop gesteld: met Sammie gaat het onafgebroken prima. Die merkt niets van mijn extra dag op kantoor en geniet van de aandacht van haar vader. Maar met mij – of liever: met mijn relatie – gaat het minder goed.
Sinds de geboorte van Sammie ben ik zo gewend om alles in de zorg op mijn manier te doen, dat ik het niet kan aanzien hoe Dennis er volledig eigen methoden op nahoudt. Hij maakt de wonderlijkste kledingcombinaties, laat het huis op zijn dagen veranderen in een zwijnenstal, hij gaat laks om met Sammies slaaptijden en in plaats van fruit geeft hij haar net zo lief een kaakje. Ze komt niets tekort. Eet ’s avonds – wel dankzij mij – gewoon gezond en slaapt voldoende. Maar ik kan mijn manier niet loslaten.
Dennis vindt dat ik zeur, en daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Andersom is het voor hem net zo irritant om na een dag werken thuis te komen in een huis waar alles maar de hele tijd aan kant moet zijn, en waar zelden plek is voor een spontane avond met patat, in plaats van een van te voren bereide biologische maaltijd. Als ik meer wil werken, zal ik Dennis meer moeten vrijlaten. Ook als ik minder zou werken, trouwens, hij is tenslotte evenveel Sammies vader als ik haar moeder ben.
Toch zou het me helpen als hij in elk geval het fruitmoment zou respecteren, en het huis op z’n minst een klein beetje is opgeruimd als ik thuiskom. Of is dat echt teveel gevraagd?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.