In Op het podium laten we om de week een influencer aan het woord over het moederschap. Dit keer spreken we Kelly Beukers, moeder van de tweeling Jackson en James (2).
“Als zangeres ben ik vroeg begonnen met Instagram. Voordat ik wat over het moederschap deelde, had ik al duizenden volgers. Vanaf het moment dat ik met Rory was, stond mijn wereld op z’n kop: ik wilde moeder worden. Dat zingen komt nog wel, dacht ik. Ik raakte zwanger, door de pil heen, maar dat werd helaas een miskraam. Een maand later – ik was inmiddels gestopt met de pil – bleek ik weer zwanger, nu van een tweeling. In september 2019 werden James en Jackson na een zwangerschap van 26 weken geboren. Een maand later deelde ik het nieuws met mijn volgers, want het voelde vreemd dat ik van de een op de andere dag geen dikke buik meer had. Daarna kwamen er steeds meer volgers bij: ze wilden allemaal op de hoogte blijven. Iedereen leefde met ons mee. We kregen enorm veel kaarten in de bus, zelfs van vreemden. Zo bijzonder.”
“Voor de bevalling kregen we te horen dat hun overlevingskans vijftig procent was. Ze wogen allebei nog geen kilo. Ook na de bevalling was het vaak kantje boord. We zijn meerdere keren gebeld om afscheid te komen nemen, omdat het zo slecht met ze ging. James moest bijna worden geopereerd, omdat hij nog niet had gepoept. Maar omdat premature kindjes zo kwetsbaar zijn, overleven ze die operatie vaak niet. Het ging net goed: een paar dagen voor de operatie poepte hij. We maakten eigenlijk continu zulke moeilijke dingen mee.”
“We zijn allebei heel positief ingesteld. We hebben altijd gedacht dat het goed zou komen, een soort onderbuikgevoel. En hoe vaker je dat tegen elkaar zegt, hoe meer je erin gelooft. Ik voelde ook een soort kracht. Tegen de kinderen in de couveuse zeiden we: ‘Kom op jochie, je kunt het’, maar thuis huilden we samen. Ik wilde niet aan ze laten merken dat ik bang was om ze kwijt te raken. Volgens mijn moeder leefde ik die maanden in een soort roes. Ik vertelde aan iedereen die het wilde horen hoe mooi mijn kindjes waren, terwijl ze piepklein waren en tussen de snoertjes lagen. Als mensen vroegen hoe het voelde om moeder te zijn, had ik geen idee. ‘Geniet nog maar van je rust’, zeiden anderen. Dat vond ik zo’n rare opmerking.”
Lees ook: Graziëlla ten Veen heeft een drieling: ‘Het is altijd hup, hup, hup, even opschieten’
“Een dag voor kerst. Ik ben op Eerste Kerstdag jarig, dus het was een héél mooie verjaardag. Vlak na oud en nieuw werden ze in het ziekenhuis opgenomen met het RS-virus. Eind januari kwamen ze thuis en was het écht goed. Zo onwerkelijk! Ik was steeds bang dat het fout ging, dus ik stond op scherp: iedereen die langskwam moest twee keer z’n handen wassen en desinfecteren. Ik heb met behulp van EMDR-therapie moeten leren om de jongens meer los te laten. De eerste weken dachten we ‘s nachts bij elke huil: ‘Oh ja, we zijn nu ouders. We kunnen ze troosten.’ Die vanzelfsprekende momenten waren voor ons heel bijzonder.”
“Oh ja, elke dag. We hebben op TikTok eens een filmpje gedeeld over een kinderslot op de keukenkastjes. Een handige tip vonden wij, maar daar kwam kritiek op. ‘Leer je kind gewoon om uit de keuken te blijven’, reageerden ze. Ik trek me daar niets van aan, maar tegelijkertijd ben ik ook niet op mijn mondje gevallen. Als iemand vraagt: ‘Oh, loopt jouw kind nog niet?’ zeg ik daar gerust wat van. En dan staan ze met hun mond vol tanden.”
“Rory en ik hebben korte workout-video’s voor koppels gemaakt, die eind april online komen. De oefeningen zijn ontzettend leuk en grappig om met je partner te doen, bijvoorbeeld als de kinderen op bed liggen. Het is speciaal voor beginners, maar wel behoorlijk zweten hoor, haha. Er zit ook een moment tussen waarbij je elkaar, allebei vanuit een andere oefening, een kus geeft. De afgelopen maanden zijn Rory en ik heel fanatiek geweest: we aten gezond en hebben elke ochtend gesport. Ik zit daardoor een stuk lekkerder in m’n vel.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
