Beeld: Cottonbro studio via Pexels
Kelly (30) is al twaalf jaar samen met haar grote liefde Sander (31). Zij gunt hem één keer per jaar een avontuurtje buiten de deur, omdat ze weet dat het helemaal goed zit tussen hen twee.
Kelly: “Het is weer zover. De eerste dag van carnaval. Terwijl de straten vollopen met hossende mensen in foute kostuums en liters bier vloeien alsof het water is, zit ik thuis op de bank met een glas wijn. Alleen. Want dit is de ene dag per jaar waarop Sander niet bij mij slaapt. De ene dag waarop hij met iemand anders mag zijn.
We zijn al twaalf jaar samen. Sander en ik waren elkaars eerste liefde, elkaars eerste alles. En ja, ik weet dat veel mensen het gek vinden. “Je gunt hem dit?” vragen ze met grote ogen, alsof ik net heb bekend dat ik mijn kat in de magnetron stop om ‘m op te warmen. Maar ja, ik gun het hem. Liever dat, dan dat hij het stiekem doet. Dat soort verhalen hoor je maar al te vaak. Mannen die er jarenlang een dubbelleven op nahouden. Vrouwen die er op een dag achter komen dat hun vriend al drie jaar een affaire heeft met een collega. Ik moet er niet aan denken.
Ik weet hoe het werkt. De eerste avond van carnaval is heilig voor hem. Zijn vrienden weten het, ik weet het, en ja – die ene gelukkige meid waarschijnlijk ook. Misschien is het een onbekende uit de kroeg, misschien iemand die hij stiekem al weken op het oog heeft. Daar bemoei ik me niet mee. De afspraak is simpel: één nacht, geen vragen.
“Ben je dan niet jaloers?” is de vraag die altijd komt. Natuurlijk ben ik dat soms. Ik ben ook maar een mens. Maar ik wil ook eerlijk zijn tegen mezelf. Sander en ik zijn samen opgegroeid, we hebben elkaar ontdekt, maar ik weet ook dat hij soms nieuwsgierig is naar wat anders. Ik heb dat niet. Ik hoef geen andere man om te weten dat hij de juiste is. Maar ik snap dat het voor hem anders is.
Het is niet dat ik er een feestje van maak. De eerste avond van carnaval voelt nog steeds een beetje… vreemd. Letterlijk. Hij trekt de deur achter zich dicht met een opgewonden glimlach, en ik blijf achter met de wetenschap dat hij vannacht iemand anders vasthoudt. Dat hij een ander lichaam kust, dat hij zich even verliest in een moment zonder mij.
Maar weet je? Morgenochtend is hij weer thuis. Hij zal met een schorre stem een paar woorden mompelen, zijn armen om me heen slaan en zeggen: “Ik heb je gemist.” En dat is genoeg voor mij. Want uiteindelijk kiest hij altijd voor mij. Elke dag opnieuw.
Misschien is het raar. Misschien vinden mensen het achterlijk. Maar onze relatie werkt. En zolang dat zo is, blijf ik hem die ene nacht per jaar gunnen. Liever een eerlijke afspraak dan een leugen die zich langzaam tussen ons in nestelt.”
De naam is op verzoek gefingeerd en bekend bij de redactie.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
