Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Wen je net een beetje aan een leven als kersverse single, moet je de kerst nog door. Zo ook Franka (35), gescheiden en moeder van Thomas (7) en Giel (3).
“Ik was de derde op rij in mijn vriendenkring die ging scheiden, dit jaar. Een weloverwogen keuze, maar met consequenties die ik maar moeilijk voor lief nam. Mijn kinderen de helft van de tijd missen bijvoorbeeld. En dus ook de helft van de kerst. Ik had er nog geen seconde bij stilgestaan dat Tweede Kerstdag bij hun vader voor mij betekende dat ik dan dus alleen zou zijn, tot een kort voor mij gescheiden vriendin me er deze zomer al op wees. ‘Ik ga met kerst niet eenzaam à la Bridget Jones in een oma-onderbroek chocola zitten vreten, hoor Frank’, zei ze. ‘En dan een beetje naar gelukkige gezinnetjes kijken die wél samen zijn met kerst. We zouden die hele kerst gewoon moeten dissen.’ ‘Ja,’ zei ik, ‘geen kerstdis, maar dis kerst.’
Ik bedoelde het als geintje, maar het idee was geboren. Als we nu eens alle single vrienden zouden verzamelen voor een dit-is-geen-kerst-diner? Diezelfde dag nog stuurden we een app naar iedereen die we konden bedenken. Single vrienden van vrienden zouden ook welkom zijn. En hun kinderen, als die niet bij exen of elders waren. Er was maar één toelatingseis: alle gasten zouden anders alleen zijn op Tweede Kerstdag.
“Er was maar één toelatingseis: alle gasten zouden anders alleen zijn.”
De groepsapp die hieruit ontstond, begon als brainstorm over welk thema we het diner zouden geven – het werd ‘Hawaï’ – en met welke gerechten we dat dan zouden invullen. Inmiddels is het een soort zelfhulpgroep geworden voor scheidingsperikelen, kindergemis en aanverwante zaken. Nachtelijke kinderkoorts die niet met een partner gedeeld kan worden. Of gewoon een klankbord, want ouderen in je eentje blijkt nog best een uitdaging als je jarenlang gewend was het samen te doen.
Lees ook: Kerst slaan we over: ‘We vieren het al zeven jaar niet meer; een verademing’
En zo zitten we komende Tweede Kerstdag voor het eerst met twaalf singles aan de ‘dis-kerstdis’. Iedereen neemt een gerecht voor zijn rekening dat alles mag zijn, als het maar niets met kerst te maken heeft. Eén vriendin maakt zomercocktails. We zetten de barbecue aan. Iemand opperde watermeloen-gazpacho. En we maken sorbet toe.
“Alles mag er zijn, als het maar niets met kerst te maken heeft.”
Thomas en Giel hebben inmiddels lucht gekregen van mijn kerstfeest zonder hen. En hoezeer ze zich ook verheugen op het kerstdiner met neefjes en nichtjes aan hun vaders kant, eigenlijk zijn ze stikjaloers. Zo erg, dat Thomas onlangs moest huilen omdat hij erbij wil zijn en dus liever bij mij blijft met kerst. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Dus heb ik hem beloofd dat we in de zomer een kerstdiner houden met de dis-kerstclub. Rollade en glühwein in de zomerzon. Met dit soort nieuwe, waardevolle tradities zijn de consequenties van mijn scheiding opeens stukken draaglijker. En wordt mijn eerste kerst als single misschien nog wel de mooiste ooit.”
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.