Een tweede kind, een huis in aanbouw en ook nog de bruiloft. Presentatrice Kim Kötter (36): “Het is misschien ook wel wat veel in één jaar.”
Voor Nederlandse begrippen zou Kim nog met bevallingsverlof moeten zijn, wanneer ze aanschuift op een zonovergoten terras aan de Loosdrechtse Plassen, vlak bij haar huis. Ze bestelt een cappuccino en dubt even boven de lunchkaart. Straalt: “Lekker zeg, ik mag nu natuurlijk alles weer eten.”
Ze heeft eigenlijk helemaal geen zwangerschapsverlof genomen, zegt ze. “Voor mijn presentatiewerk op tv heb ik er officieel wel recht op, maar ik had weer zo’n zin om te werken. Het gaat prima zo.” Twee weken na haar badbevalling stond ze in galajurk de Beauty Awards – te presenteren. Vriend (singer-songwriter Jaap Reesema) mee met baby Youp, en zij tussendoor voeden in de kleedkamer.
Ze praat oernuchter, noemt zichzelf ‘ook maar een meisje uit de provincie’. Maar niet alles gaat makkelijk. Haar zwangerschappen kwamen niet zonder slag of stoot tot stand. “De eerste keer duurde het tweeënhalf jaar. De artsen konden niets ontdekken. Op rode lopers en in interviews kregen we steeds weer die vragen: ‘Wanneer komen er kinderen?’ Liep ik in een babywinkel om een cadeautje te kopen, kreeg ik meteen een belletje van Shownieuws: ‘Goh, ben je zwanger?’
Jaap en ik hadden onze kinderwens al vroeg tegen elkaar uitgesproken, maar zo simpel was het dus niet. Toen de fertiliteitskliniek – in Twente, lekker anoniem – na twee jaar onderzoeken en pogingen ivf voorstelde, wist ik intuïtief: dit gaat lukken. Ik had alleen nooit voorzien hoe intensief en emotioneel zo’n traject is.” Kim verdroeg de behandelingen naar eigen zeggen vrij goed.
“Jaap prikte me met hormonen, zo lief. Wat ik het zwaarst vond, was dat ons hele leven draaide om ivf. Er móest zoveel. We moesten spuiten, we moesten naar de kliniek, we moesten seks hebben. Jaap zei: ‘Moeten we niet stoppen?’ ‘No way’, zei ik. ‘Nu gaan we door ook.’” Bij de eerste ivf-poging zat Jaap in het buitenland. “Mijn moeder ging mee. Op de echo zagen we hoe het embryo in mijn buik werd geplaatst. ‘Zo, die heeft er zin in’, zeiden we tegen elkaar. En dat was ook zo. Ik heb geen moment gedacht dat het mis zou gaan.”
Toen Muck één was, startte Kim opnieuw met hormooninjecties. “We dachten dat het weer lang zou gaan duren. Maar een maand later was het al raak. Voor Jaap is het wel goed zo, met twee kinderen, maar ik sluit een derde niet uit. Ik kom zelf uit een gezin met drie kinderen, Jaap uit een gezin met vijf. En wat een grote rol speelt: uit het ivf-traject voor Muck zijn vier sterke embryo’s voortgekomen. Daarvan hebben we er nu twee gebruikt. Die andere twee kan ik niet zomaar weggooien, dat zijn voor mij een soort kindjes geworden. Feitelijk is het een vierling.”
Lees ook
Fotoserie: stel neemt IVF-embryo overal mee naartoe >
Alles verliep vlekkeloos met Kims eerste zwangerschap tot met 26 weken plotseling haar vliezen braken. “Ik moest veertien weken plat om ervoor te zorgen dat Muck bleef zitten, onder continue monitoring door het ziekenhuis. Uiteindelijk heeft Muck het volgehouden tot drie dagen na de uitgerekende datum.”
Vier weken na de geboorte van Muck sloeg de schrik haar om het hart. “Jaap was aan het werk toen ik Muck op een avond slap en schijnbaar levenloos in zijn bedje trof. Ik voelde geen pols of ademhaling en hij was grauw. Ik dacht dat hij dood was. Jaap was onbereikbaar. Het enige wat ik kon bedenken was: mijn zusje bellen. Zij is verpleegkundige. ‘Meteen 112 bellen!’ riep ze. Ondertussen ben ik met Muck in mijn armen naar de buren gerend. Midden in de nacht. Ik was in alle staten. Negentien minuten later was de ambulance er; hij kon ons huis niet vinden.”
Muck bleek een ALTE te hebben, iets wat maar voorkomt bij 0,6 op de duizend baby’s. “Het staat voor ‘apparent life-threatening event’ en kan voorkomen bij kinderen tot twee jaar. Zeven minuten is hij weggeweest. Nu weet ik dat je onder de voetjes moet kietelen en in zijn gezicht moet blazen. En natuurlijk 112 moet bellen, omdat je nooit zeker weet wat het is. Gelukkig heeft Muck er niks aan overgehouden.” Kim wel. “Als Muck viel of zich stootte, reageerde ik een tijdlang vrij paniekerig. Toen ik weer zwanger was, heb ik een bevallingscoach ingeschakeld. Zij zei: ‘Je moet de medische bevalling van Muck en zijn ALTE eerst verwerken voordat je klaar bent voor deze bevalling.’ Ik had alle herinneringen daaraan gewist in mijn hoofd. Toen de coach het proces van een bevalling visueel had gemaakt en ik de bevallingsfoto’s had bekeken, ging het beter.”
Wonder boven wonder had Kim met Youp niet alleen een droomzwangerschap, maar ook een droombevalling. “Ik ging niet uit van een thuisbevalling. Het bevallingsbad, dat ik had gezien tijdens mijn opnamen van het tv-programma Vier handen op één buik, lag al achter in de auto. Mijn schoonmoeder sliep bij ons om Muck op te vangen zodra ik naar het ziekenhuis moest. Maar uiteindelijk ging alles heel snel; na anderhalf uur werd Youp thuis geboren.”
Het hele interview staat in Kek Mama 08-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
