Kim Kötter met op links een normale luier en rechts een luier voor prematuren
Elk jaar worden wereldwijd 1 op de 10 baby’s te vroeg geboren. Op 17 november, Wereld Prematurendag, staan we extra stil bij de impact van vroeggeboorte. Als ambassadeur van het Wilhelmina Kinderziekenhuis ziet Kim Kötter op de afdeling neonatologie met eigen ogen hoe belangrijk de zorg voor premature kindjes is.
Ook op Wereld Prematurendag is Kim te vinden op de afdeling neonatologie in het WKZ.
“Ik wil natuurlijk aandacht vragen voor vroeggeboorte, maar ik ben ook aanwezig om ouders van premature baby’s een luisterend oor te bieden als zij daar behoefte aan hebben. Het krijgen van een prematuur kindje is enorm heftig en heeft meer impact dan je denkt. Je komt als ouder in een achtbaan terecht en je emoties gaan alle kanten op. Juist daarom is het goed dat Wereld Prematurendag bestaat, óók voor ouders die wat langer geleden een prematuur kindje hadden. Dat je baby eenmaal thuis is, betekent niet altijd dat je geen zorgenkindje meer hebt. Door je verhaal kwijt te kunnen en ervaringen uit te wisselen, kun je het beter een plekje geven.”
“Ik ben daar regelmatig, maar het blijft moeilijk. Als het misgaat, kan ik daar ‘s nachts niet van slapen. Dan hoor ik de piepjes van de apparatuur nog in mijn hoofd. Ik moet altijd even bijkomen als ik op de afdeling neonatologie ben geweest. Dat geldt natuurlijk ook voor het zorgpersoneel, die soms met een maatschappelijk werker moeten praten om alles een plekje te geven. De baby’s, die vaak maandenlang op zo’n afdeling liggen, zijn een onderdeel van hun leven. Als zij dan bijvoorbeeld een hart- of herseninfarct krijgen, is dat enorm heftig. Het is een dun lijntje tussen leven en dood. Maar het is zulk belangrijk werk. Ik kan me wel voorstellen dat als ik dit werk niet zou doen, ik daar zou werken.”
Lees ook: Dagboek van een premature mama: ‘Sorry meisje, dat ik je niet kon beschermen’
“Ik stond voor de klas toen het gebeurde en ben met gillende sirenes naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis gebracht. In het begin had ik niet door hoe ernstig het was, het was mijn eerste kind, ik had geen idee. Pas toen ik een rondleiding kreeg op de afdeling neonatologie, dacht ik: wow, ik wil écht niet dat mijn baby nu al komt. Ik wist ineens wat er mis kon gaan. Jaap was net in Amerika geland en kreeg te horen: als je je kind geboren wil zien worden, moet je nú het vliegtuig instappen. In de uren dat we geen contact hadden, dacht hij: misschien ben ik wel vader geworden of gaat het helemaal mis. Dat was heftig. Uiteindelijk moest ik tot 38 weken zwangerschap rust houden. Gelukkig was ik onderdeel van een test met thuisapparatuur, waardoor ik niet steeds in het ziekenhuis lag. Achteraf denk je pas: jeetje, wat heb ik allemaal meegemaakt? Maar op dat moment is het enige doel om je kind gezond mee naar huis te nemen.”
“Veel mensen op de afdeling neonatologie hebben al kinderen. Het is soms ver rijden naar het ziekenhuis, en dan moeten ze ook nog hun gezin thuis achterlaten. Met de couveuse camera’s kun je ook vanuit huis zien hoe het met je baby gaat. Dat is ook belangrijk voor het op gang brengen van borstvoeding en om broertjes en zusjes, die niet altijd mogen komen kijken, erbij te betrekken. Het zorgpersoneel kan de camera’s medisch inzetten, bijvoorbeeld om te zien of een kindje pijn heeft of wakker is. Slaap is namelijk heel belangrijk voor de hersenontwikkeling van premature kindjes. Daarom worden zij alleen verzorgd als ze wakker zijn. Ik hoop echt dat we volgend jaar de eerste camera’s kunnen bestellen, voor de ouders én het zorgpersoneel.” Om deze slimme couveuse camera’s te realiseren, komen Pampers en het Wilhelmina Kinderziekenhuis samen in actie. Voor elke maandbox Pampers luiers en luierbroekjes die je t/m 27 november bij Bol.com bestelt, doet Pampers een schenking aan prematurenzorg. Een deel van de opbrengst gaat naar het couveusedagboek van neonatologie-patiëntenvereniging Care4Neo, waarin ouders en verpleegkundigen ervaringen en tips kunnen uitwisselen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
