Kim Moorman (37) kreeg op haar 22e een auto-ongeluk en zit daardoor in een handbewogen rolstoel. Ze is samen met Jan (38) en ze hebben twee kinderen, Kick (7) en Fien (3).
Lees verder onder de advertentie
‘‘Vijf jaar lang heb ik plat in bed gelegen. Na het auto-ongeluk, waarbij de zenuwen in mijn rug en nek ernstig beschadigd raakten, kon ik geen prikkels verdragen en had ik gigantisch veel pijn. Zelfs bij het overeind komen ging ik knock-out. Uiteindelijk is het me na lang revalideren gelukt om toch weer een actief leven te gaan leiden. Zittend weliswaar – mijn zenuwen zijn blijvend beschadigd – maar met mijn rolstoel en hulphond kom ik overal.
Mijn droom om moeder te worden heb ik nooit opgegeven. Vijf jaar na het ongeluk, toen ik steeds zelfstandiger werd, begon het te kriebelen. Mijn coach nam mij serieus. Zij beaamde dat ik dat verlangen zoals iedere andere vrouw mocht hebben, ook al had ik geen idee hoe ik het moest gaan doen, een kind opvoeden. Die erkenning was heel fijn.
“Ik was vastbesloten het tegendeel te bewijzen.”
Lees verder onder de advertentie
Ik zocht alles uit: hoe til ik een baby op, bestaat er een box met een deur? Ik was nog niet eens zwanger, maar wilde de vooroordelen voor zijn. Mensen zouden geheid denken: ze kan jarenlang niets en wil nu een kind – waar begint ze aan? Velen zeiden dat alsnog, hoorde ik via via toen ik zwanger raakte. Maar ik was vastbesloten het tegendeel te bewijzen.
Grenzen
Ik gebruikte een co-sleeper en we plaatsten wieltjes onder alle meubels. Kick optillen kostte veel kracht, maar praktisch gezien was er niets wat ik niet kon handelen. ‘Wat als hij ouder wordt en wegrent?’ vroeg iemand een keer. Gek genoeg had ik me dáár niet op voorbereid. Ik vertrouwde erop dat mijn kind bij me bleef. Naïef misschien, maar Kick en Fien zijn nog nooit weggelopen. Waarschijnlijk voelen ze aan dat ze die grens niet moeten opzoeken. Net als dat ze weten dat ze op hun vader kunnen klimmen en op mij niet.
Lees verder onder de advertentie
Nu ze ouder worden, ontstaan er wel andere uitdagingen. Als ze met mij in een bootje willen varen in de dierentuin, moet ik vooraf hebben uitgezocht of ik daar met mijn rolstoel in kan. Ik wil niet bij alles zeggen: ‘Ga maar met papa.’ Soms ontkom ik daar niet aan, maar dan ga ik later bijvoorbeeld met Kick winkelen. Vindt ie het einde. Aan vriendjes legt hij uit dat ik een auto-ongeluk heb gehad. ‘Met bloed’, zegt hij dan. En daarna trots: ‘Ze kan niet lopen, maar verder kan ze alles!’ Geweldig, toch?”
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.