Bron: Pexels
Als er iets is waar moeders over kunnen discussiëren is het wel over het alleen thuis laten van je kind. De één vindt dat het prima kan zodra ze acht zijn, de ander wacht liever tot achttien. Emma (36) is op het schoolplein het middelpunt van deze discussie geworden.
“Ik ben alleenstaande moeder van een zoontje van 5 jaar, Joep en een dochter van 1,5 jaar, Suus. Sinds kort gaat mijn zoontje dus naar school, wat heel fijn is, maar soms ook lastig. Mijn dochter doet namelijk altijd haar middagdutje op het moment dat ik mijn zoon uit school moet halen.
De school van mijn zoontje heeft geen continurooster, dus haal ik hem iedere middag om 11.45 uur op en breng ik hem om 13.00 uur weer naar school. Om 11.45 uur ligt mijn dochter dus altijd nog diep te slapen. Ze ligt in een ledikantje en de school is maar 100 meter van ons huis vandaan.
Ik kan mijn huis nog net niet zien vanaf het schoolplein, maar ik heb de babyfoon altijd verbonden met mijn telefoon. Zo kan ik dus zien of ze niet in de tussentijd wakker word en als dat wel zo is kan ik zelfs via de babyfoon tegen haar praten en zeggen dat ik eraan kom.
Dat gebeurt overigens bijna nooit, maar de paar keer dat het wel gebeurde was ik binnen twee minuten weer thuis om haar uit bed te halen.
Zelf zie ik er dus geen gevaar of probleem in om haar die tien minuten alleen thuis te laten, maar daar denken andere moeders blijkbaar anders over. Laatst zei de moeder van een vriendje van mijn zoontje op het schoolplein tegen me: ‘Weet je dat ze over je praten? Over het feit dat je Suus tussen de middag alleen thuis laat.”
Ik wist niet wat ik hoorde en had geen idee dat hierover achter mij rug om werd gesproken en dat is iets dat ik niet zomaar over mijn kant laat gaan. Ik vroeg wie de moeders waren die hierover hadden gepraat en liep direct op ze af. Toegegeven, dat was misschien niet het beste idee, maar op dat moment dacht ik daar niet over na.
Ik ging de confrontatie aan en vroeg ze wat ze ervan vonden dat ik Suus alleen thuis liet slapen. Ze zeiden dat het onverantwoord was en zeiden dingen als: ‘Wat als het huis in de fik vliegt.’ En: ‘Wat als je onderweg een hartstilstand krijgt, wie weet er dan dat je nog een kind thuis hebt.’
Het werd een heftige discussie en steeds meer schoolpleinmoeders kwamen zich ermee bemoeien. Sommige moeders waren het met mij eens, anderen met mijn ’tegenstanders’. Op een gegeven moment kwam een juf er zelfs tussen om de boel te sussen.
Nu sta ik op het schoolplein dus bekend als de moeder die haar kind alleen thuis laat. En iedere keer dat ik Suus alleen thuislaat ga ik twijfelen aan mezelf. Ben ik een slechte moeder? Is het gevaarlijk? Toch kan ik na die discussie ook niet meer van mening veranderen, dus hou ik mijn rug recht en negeer ik alle blikken. Ook al vind ik dat erg moeilijk.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
