Ineens vertellen dat je kind niet van je man is, zou op z’n minst enige commotie veroorzaken. Daarom houdt deze moeder haar lippen stijf op elkaar.
Lees verder onder de advertentie
Jojanneke (31), getrouwd met Jort (33), moeder van Ole (6 maanden):
“Je kunt mij of Jort geen groter plezier doen dan ze te zeggen hoeveel Ole op hem lijkt. Of iets als: ‘Hij lacht als zijn vader.’ Dan glimmen Jort en ik van oor tot oor en kijken elkaar veelbetekenend aan.
Het klinkt leuk, maar het kan niet. Ole voelt voor honderd procent als Jorts zoon, wordt door hem doodgeknuffeld, gekoesterd en opgevoed, maar genetisch is er geen match. Mijn man is onvruchtbaar. Hij maakt amper zaadcellen aan en zijn zaad is ‘ernstig verslechterd’. Pillen noch operaties konden helpen onze kinderwens te vervullen.
Om zwanger te worden, moesten we gebruik maken van donorzaad. In ons geval heeft een aangetrouwde neef van Jort, tevens een goede vriend, zijn zaad opgevangen in een potje en aan ons geschonken. In het medisch centrum hebben ze dat zaad vervolgens bij mij ingebracht door middel van ICSI. Op de neef en zijn vrouw, onze huisarts en de fertiliteitsartsen en -verpleegkundigen na weet niemand van deze constructie. We hebben afgesproken dat Ole dit ook pas op zijn achttiende zal horen.
De neef en nicht willen geen rol spelen in zijn leven. Ze zijn bewust kinderloos. Ze houden van stappen, reizen en zijn workaholics. Een kind past op geen enkele manier in hun leven. De neef heeft ons puur uit liefde voor Jort geholpen, maar wil alleen verwekker zijn, geen vader.
Dat komt goed uit, want Jort wil niets liever dan papa zijn, voor Ole en wellicht nog een tweede in de toekomst. Een deel van het zaad is ingevroren. Mochten we nog een kind willen, dan hoeven we de neef niet verder te belasten; het grootste werk is al gedaan.
Lees verder onder de advertentie
‘Dat heeft hij van jou’
Zelf had ik hier best open over willen zijn, maar Jort schaamt zich. Hij ziet het als een tekortkoming van zijn mannelijkheid. En dus houd ik mijn mond.
“Hij ziet het als een tekortkoming van zijn mannelijkheid. En dus houd ik mijn mond”
Ik geloof dat een kind dingen van zijn ouders overneemt. Qua DNA lijken ze niet op elkaar, maar de liefde voor de natuur, motorrijden en klussen krijgt Ole mee van Jort. Elke keer als Ole een motor buiten hoort gas geven, stralen zijn ogen. ‘Dat heeft hij duidelijk van jou schat’, zeg ik dan.”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag