Basisscholen gaan een week voor de kerstvakantie al dicht. Premier Rutte riep ouders op om kinderen niet naar opa’s en oma’s – een vaak kwetsbare groep – te brengen. Hoe gaan jullie daarmee om?
Lees verder onder de advertentie
We vroegen het jullie op Facebook. Een paar reacties op een rij.
Kinderen naar opa en oma: wel of niet?
Lonneke: ‘Wat fijn om te lezen dat al die opa’s en oma’s, die ze blijven bezoeken, niet tot de risicogroep behoren. Hier blijven opa & oma helaas al geruime tijd weg en/of op afstand (lees buiten). Zou het toch niet op m’n geweten willen hebben!’
Marije: ‘Ja hoor, opa en oma zitten in onze ‘bubbel’. Niet omdat ze moeten oppassen, maar omdat we een familie zijn die graag tijd met elkaar doorbrengt en waar we herinneringen maken. Voor later, als we ooit terugkijken op deze knotsgekke tijd.’
Cobette: ‘Nee gewoon lekker thuis bij mama. Maar ik heb dan ook de luxe dat ik thuis ben.’
Anna: ‘Als ze bij het sluiten van de scholen ook extra vakantiedagen afgeven, dan heb je deze discussie niet. Tuurlijk zoeken de meesten hulp vanuit hun netwerk (lees niet werkende 65-plussers), wat moet je anders? De vrije dagen zijn aan het einde van zo’n lockdown jaar wel op, de rek is eruit bij ‘de baas’ en de angst voor een snotterend kind is groot…’
Annet: ‘Hier gaan ze ook naar opa en oma. De school en opvang weten nog niet hoe ze de noodopvang gaan regelen, dus heb ik opa en oma als backup. Ik moet volgende week de hele week werken in de supermarkt en kan geen vrij krijgen. Dus we zullen wel moeten…’
Shirly: ‘We gaan overal heen, lekker leuke dingen doen. We leven nu, ga niet wachten tot Corona voorbij is met leven. Kinderen zijn nu jong. Oplossing voor volgende week nog even verzinnen. Maar eigen gezinsbubbel wordt het niet. Leef niet in een bubbel!’
Chantal: ‘Waarom gaan ze er van uit dat alle opa’s en oma’s oud zijn of ouder. Ik heb nog hartstikke jonge, gezonde ouders en ze werken beide ook nog.’
Een kinderwens hebben is een verlangen dat diep van binnen kan branden. Maar wat als jouw wens zó groot is, dat je een grens overschrijdt? Anna (28) deelt haar verhaal over een beslissing die haar leven voorgoed veranderde – en waar ze nog steeds mee worstelt.
Onverwacht een brief krijgen van Jeugdzorg, dat ze een melding hebben gekregen van mishandeling en bij je langs willen komen. De schrik van elke ouder. Het overkwam Chantal.
Als je de vieze was in de droger doet of tandpasta op je gezicht smeert, betekent dat niet dat je langzaam gek aan het worden bent. Het betekent dat je honderdduizend ballen tegelijk in de lucht houdt. Mag het dan alsjeblieft een keertje misgaan, ja?
Een onbegrijpelijk fenomeen. Zo noemt presentator en ondernemer Kaj Gorgels het vaderschap. In Switched-On de podcast vertelt hij meer over hoe hij de eerste maanden met zijn zoon beleefde en wat zijn allergrootste missie is als kersverse vader.