Iedere moeder doet het anders, en soms heb je daar stiekem wel een mening over. Zo ook Minou (38), die zichzelf betrapte op het fronsen van haar wenkbrauwen tijdens de verjaardag van een buurtkindje.
“Ik ben uitgenodigd voor Boas’ feestje!” riep Tim enthousiast toen hij de keuken binnenstormde. Zijn ogen straalden, hij was door het dolle heen. En ik stiekem ook een beetje. Niets zo leuk als een kinderfeestje in de buurt, waar de kids heerlijk samen ravotten terwijl wij moeders op veilige afstand kletsen. Dus, een feestje in de tuin met buurtkinderen? Superleuk, dacht ik.
Lees ook – Laura over verlanglijstjes: ‘Hoe kun je verwachten dat anderen precies kopen wat jij wil?’
Niet veel later viel de officiële uitnodiging op de mat. Boas werd vijf, dat zou groots gevierd worden. Maar er was iets opvallends aan de uitnodiging. Naast de gebruikelijke datum, tijd en locatie stond er een cadeautip. Geen lijst met speelgoedverlangens of favoriete auto’s. Nee, er stond simpelweg: “Geld of een cadeaubon van Bol.com.” Wacht even… Wat? Een bon? Voor een vijfjarige?
Mijn gedachten tolden. Ik belde meteen mijn buurvrouw, tevens mijn beste vriendin én moeder van Tims beste vriend. “Geen Lego voor deze Legofanaat?” vroeg ik. “Misschien is hij al overspoeld door familie?” opperde zij. Maar toch, het voelde gek. Een cadeaubon geven aan een vijfjarige? Het was zo… saai! En dan ook nog eens dat ongemakkelijke bedrag: tien euro voelt te karig, veertig euro is gewoon absurd. Wat moet je in vredesnaam geven?
Lees ook – Verjaardagsfeestje? Op deze dag zijn de meeste Nederlanders jarig
Uit wanhoop startten we een groepschat met de moeders van de andere feestgangers. Iedereen zat met hetzelfde dilemma. Gelukkig kwamen we met een creatieve oplossing: we gooiden allemaal wat in de pot en kochten een gezamenlijke cadeaubon van – hou je vast – 105 euro! Een knipoog naar zijn vijfde verjaardag, want dat moest het toch nog een beetje speciaal maken.
De dag van het feestje brak aan. De tuin was een kinderparadijs: een springkussen, een mega-legotaart, en overal slingers. De kinderen vermaakten zich fantastisch, wij moeders dronken koffie en kletsten bij, en alles liep op rolletjes. Tot… het moment van de cadeaus aanbrak.
Opa en oma hadden het goed begrepen: Boas kreeg een splinternieuwe step. Zijn ogen lichtten op van blijdschap. Maar toen begon het. De ene na de andere envelop werd hem aangereikt. En iedere keer, weer die teleurstelling in zijn ogen. Geen cadeaupapier om gretig open te scheuren, geen spannend speelgoed om direct mee te spelen. Alleen kaarten.
Boas las braaf de namen voor van wie hij de bonnen had gekregen en bedankte iedereen, zoals het hoort. Maar het was pijnlijk om te zien. Een kinderfeest zonder uitpakmoment? Het voelde gewoon niet goed. Waar was de opwinding? Het gegil van blijdschap? Dit was geen feestje met cadeaus, dit was een transactie. En ik voelde me schuldig. Ik had hier zelf ook aan bijgedragen, samen met de rest van de moeders.
Lees ook – Steeds meer ouders kiezen voor ‘geen cadeaus’ verjaardagsfeestjes
“Volgende keer toch maar een stuk Lego,” fluisterde mijn buurvrouw. En ik kon haar alleen maar gelijk geven. Want zeg nou zelf: wat is een vijfde verjaardag zonder de magie van cadeautjes die uit het papier springen?
Cadeaubonnen zijn praktisch, maar op dit moment was ik alleen maar verdrietig dat ik niet gewoon speelgoed had gekocht. Dan maar wat meer rommel in de kamer, als ik daarmee dat ene magische moment terug kon brengen: het stralende gezicht van een kind dat zijn droomcadeau ontdekt. Want dat is toch eigenlijk waar een verjaardag om draait?”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
