Beeld: Canva
Angelique, moeder van Boas en Nino (5), had nooit kunnen bedenken dat haar leven twee jaar geleden zo drastisch zou veranderen. Een onschuldige verrassing voor haar kinderen liep uit op de schok van haar leven.
“Vrijdagavond stapte ik in de auto naar Duitsland voor een werktrip. Ik bleef een nachtje weg en mijn vriend Willem was thuis met de destijds 3-jarige jongens. De planning veranderde en in plaats van zaterdagavond, kon ik zaterdagochtend al naar huis. Boas en Nino vonden het vreselijk dat ik ging, dus bedacht ik een plan: ik zou hen zaterdagochtend bij het ontbijt verrassen. Zonder de mannen iets te laten weten, reed ik in alle vroegte naar huis.
Om negen uur stapte ik zachtjes naar binnen. Ik stond klaar om luid ‘Verrassing!’ te roepen, maar het was doodstil in huis. Geen kinderstemmetjes, geen klinkende borden in de keuken, geen rumoer. Niks. Wel hoorde ik stemmen van boven komen. Mannenstem. Willem. En een vrouwenstem. Mijn maag draaide zich om. Ik voelde direct wat er aan de hand was, maar ik hoopte vurig dat ik ongelijk had.
Ik sloop de trap op en gooide zonder aarzelen de deur open. En daar lag hij. In ons bed. Met een andere vrouw. Maar niet zomaar een vrouw. Nee, de kinderopvangleidster van mijn jongens. Naakt in mijn bed. Met mijn man. De leidster die drie dagen per week voor mijn kinderen zorgde, waar ik drie dagen per week een praatje mee maakte en waar mijn kinderen zo gek op waren.
Wat er toen gebeurde, is nog steeds een waas. Ik ben compleet uit mijn plaat gegaan. Ik schreeuwde, tierde, vloekte. De leidster wist niet hoe snel ze haar kleren bij elkaar moest graaien en de benen moest nemen. Willem begon nog met het klassieke ‘Het is niet wat je denkt…’ maar ik kapte hem meteen af. Want het was precies wat ik dacht.
De jongens bleken bij zijn ouders te zijn. Geen seconde langer wilde ik met deze verrader onder één dak wonen. ‘Je bent weg als ik terugkom’, beet ik hem toe. ‘En alles wat van jou is en hier nog ligt, gooi ik op straat.’
Een uur later kwam ik terug met de kinderen. Willem was weg en een deel van zijn belangrijkste spullen ook. Het liefst had ik daadwerkelijk de rest op straat gegooid, maar ik heb me ingehouden. De kinderen waren er tenslotte bij. Ook had ik hem daarna het liefst nooit meer gezien, maar ja, dat gaat lastig met een koophuis en twee kinderen.
Weken later, toen ik eindelijk een beetje was afgekoeld, hebben we alles op papier gezet. Ik bleef in het huis met de kinderen, hij vond iets in de buurt. En we regelden co-ouderschap. Ik heb alles netjes afgehandeld in het belang van de kinderen, want ik kots hem tot op de dag van vandaag nog steeds uit.
Of dit een eenmalige misstap was of dat hij al langer bezig was? Geen idee. Ik heb het hem ook nooit gevraagd, want ik hoef het niet te weten. Wat ik wel weet, is dat ik blij ben dat ik van zo’n misbaksel af ben. En de kinderopvangleidster? Die heeft per direct ontslag genomen. Nooit meer gezien. Gelukkig maar.”
De vriend van Kelly gaat ook vreemd, maar mét haar toestemming. Hoe dat precies zit, lees je hier.
De gebruikte namen zijn om privacyredenen gefingeerd.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
