Beeld: Judith Anna Pronk
Sharday Abel (38) is single moeder van Gaillysio (18), Divainyo (14), Jayvièn (12), Ni’shayro (2) en Ni’laiyah (1). Met speciale gelegenheden draagt ze Surinaamse klederdracht.
“Een kleurrijke bloes en een lange, wijde rok: in een koto, zoals ik hier draag, mag je gezien worden. Het is het pronkstuk van de Surinaamse klederdracht. Mijn koto’s draag ik tijdens feestelijke gelegenheden zoals verjaardagen. Ze zijn bijna allemaal van mijn oma en moeder geweest. Vorig jaar ben ik na vier zoons bevallen van een meisje. Dat zij de kleding later weer van mij kan overnemen en onze familietraditie zo blijft voortbestaan, vind ik fantastisch.
Ik ben geboren en getogen in Rotterdam. Mede dankzij de klederdracht voel ik mij nauw verbonden met mijn Surinaamse roots. Mijn familie stamt voornamelijk af van de creolen. Die bevolkingsgroep draagt van oudsher ook een pangi, een kleurrijke omslagdoek die je rond je middel of bovenlijf wikkelt. Ik heb er een aantal en vind ze vooral op warme zomerdagen lekker luchtig, maar draag ze ook met speciale dagen. Zo vieren we Keti Koti, de afschaffing van de slavernij, en de onafhankelijkheid van Suriname.
“Mede dankzij de klederdracht voel ik mij nauw verbonden met mijn Surinaamse roots”
Traditioneel is er ook nog een jurk met een hoofddoek die door creolen gedragen wordt: de kimona. Ook daar heb ik er een aantal van. Toen ik vorig jaar in Suriname was, heb ik voor mijzelf en mijn dochter een matchende kimona laten maken in de kleuren roze en bruin. Laatst droegen we die bij haar eerste verjaardag – nadat ik de mijne flink had ingenomen, want inmiddels ben ik mijn overgebleven zwangerschapskilo’s kwijt en dertig kilo lichter.
Lees ook – ‘Henna draag ik als sieraad, maar ook om mezelf kracht te geven’ >
Bij alle Surinaamse klederdracht draag ik bijpassende sieraden. Oorbellen bijvoorbeeld, maar ook een ring in de vorm van een mattenklopper, het Surinaamse symbool voor het ‘wegvegen’ van het kwaad. Ook mijn ala kondre ketting is me erg dierbaar. Die verwijst naar de winti’s, een soort geesten, die bescherming bieden. Niet dat ik daar dagelijks mee bezig ben – ik ben gewoon een nuchtere Hollandse, maar als ik niet lekker in mijn vel zit dan bieden mijn sieraden wel houvast. Ze geven me kracht, alsof ik gesteund word door mijn voorvaderen.
Mijn zoons voelen dat net zo. Zij dragen een Surinaamse ‘boei’, een metalen armband uit de tijd van de slavernij. ‘Als ik deze draag, word ik beschermd en voel ik me sterk’, zei Jayvièn laatst trots tegen zijn juf. Mooi om te zien dat wat ik mijn kinderen meegeef over de Surinaamse cultuur goed blijft hangen.”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
André Hazes en Monique Westenberg zijn opnieuw uit elkaar. Dit laten zij weten via Instagram. ‘Loslaten is groeien,’ schrijft Monique.
Soms krijg je een Tikkie waar je even van moet knipperen. Niet vanwege het bedrag, maar vanwege de brutaliteit. Van 2,75 euro voor een kopje thee tot de benzinekosten van een lift die je niet wilde — dit zijn de Tikkies die je niet zag aankomen.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
