Aanstaande single mom Latanya (25): ‘Wist altijd al dat ik het alleen zou doen’

onverwacht zwanger Eigen beeld
Kimberley van Heiningen
Kimberley van Heiningen
Leestijd: 4 minuten

Latanya (25) raakte onverwacht zwanger en is over vier weken uitgerekend van haar eerste kindje. “Ik denk liever in mogelijkheden dan beperkingen. Het leven is ook maar net wat je er zelf van maakt.”

Lees verder onder de advertentie

“Zwanger? Ik? Toen ik die twee streepjes zag, was ik in shock. Ik deed de test voor de zekerheid, maar was er vrij zeker van dat er niets uit zou komen. Tuurlijk, ik was overtijd, maar soms werd ik ook maanden niet ongesteld. Daardoor dacht ik dat ik verminderd of zelfs helemaal onvruchtbaar was. Niet dus.”

Lees verder onder de advertentie

“Ik had het nooit verwacht”, vervolgt Latanya, “en mijn familie al hélemaal niet. Misschien ook door het leven dat ik leidde – ik reisde veel voor modellenwerk, houd van uitgaan. Mijn moeder, bij wie ik nog woon, en mijn zus, nicht en mijn neef waren in shock, maar ook meteen heel supportive. Ze zeiden direct: ‘Wij helpen je.'”

Moeilijke keuze

“Ik wilde altijd al jong moeder worden en toch wilde ik in eerste instantie gaan voor een abortus. Ik heb geen relatie, en woon nog thuis – niet echt de meest ideale situatie om een kindje te krijgen. Dus ik maakte snel een afspraak bij de kliniek. Hoe makkelijk ik de afspraak ook maakte, ik vond het toch lastig om het kindje écht weg te laten halen.”

Lees verder onder de advertentie

Bij de kliniek merken ze haar twijfel en verwijzen ze Latanya door naar de GGD voor een gesprek. “Daar kon ik mijn hoofd leegmaken, al mijn twijfels op tafel gooien en rustig bedenken wat ik écht wilde. Na dat gesprek ging bij mij de knop om. Ik dacht: fuck it, ik ga het gewoon doen. Ik heb genoeg support; het komt wel goed. Mijn moeder is ook een alleenstaande moeder en zij heeft het met mij en mijn zus heel goed gedaan. Als zij het kan, kan ik het ook.”

Mijn kind

De vader van de baby is niet in beeld. “We waren nooit serieus. We kenden elkaar net en scharrelden wat na mijn relatiebreuk. Inmiddels hebben we helemaal geen contact meer. Hij moest niets van de baby weten en liet dat heel duidelijk merken. Ik vond het wel zo netjes om hem het nieuws te vertellen, maar hij zat er echt niet op te wachten. Voor hem was het niet de juiste situatie en zijn geloof – hij is islamitisch – speelde ook een rol. Onze gesprekken werden steeds vervelender en we kwamen er niet uit. Prima, dan houden we het zo. Doe ik het gewoon alleen.”

Lees verder onder de advertentie

Latanya vervolgt: “Natuurlijk had ik altijd gehoopt dat ik een relatie zou hebben met de vader van mijn kind. En toch had ik ook altijd het voorgevoel dat ik het op een dag alleen zou doen. Mijn kinderwens is altijd heel sterk geweest. Nu voelt het niet alsof ik iets mis. Ik heb weinig stress tijdens de zwangerschap, juist doordat ik geen partner heb met wie ik alles moet overleggen. Geen discussies over de opvoeding of de naam. Het is mijn kindje en we doen het op mijn manier. Dat geeft me rust. Als mensen me vragen van wie het kind is, antwoord ik: ‘van mij en mij alleen’.”

Als mensen me vragen van wie het kind is, antwoord ik: ‘van mij en mij alleen'”

Toekomst

“Zorgen over de toekomst maak ik me niet. Natuurlijk ben ik niet van plan om nog bij mijn moeder te wonen als hij straks tien jaar is, maar ik heb ook geen haast. Er is ruimte genoeg in huis voor een babykamer en ze springt straks bij in de weekenden. Ze kijkt er enorm naar uit om oma te worden.

Lees verder onder de advertentie

Mijn moeder is mijn grote voorbeeld. Ze heeft altijd vol in het leven gestaan, ook toen mijn zus en ik nog heel klein waren. Ze is nooit gestopt met wat ze leuk vond: uitgaan, salsa dansen. Dat doet ze nog, nu ze zestig is. Mensen die zeggen dat mijn leven nu vast voorbij is, bewijs ik graag het tegendeel. Volgend jaar hoop ik mijn modellenwerk weer op te pakken. Als ik op reis ga, gaat hij gewoon met me mee. Ik denk liever in mogelijkheden dan beperkingen. Het leven is ook maar net wat je er zelf van maakt. Dat van mij wordt inderdaad heel, heel anders en weet je wat: ik kan niet wachten tot het zover is!”

Meest bekeken