Leslie Keijzer: ‘Het is weer normaal dat ik blij uit bed stap’

Kimberley van Heiningen

13 november, 2024 - 16:17

Leestijd: 4 minuten

Leslie Keijzer: “Dat ik een bestseller heb geschreven? En ik ineens schrijfster word genoemd? Dat kan ik nog steeds niet geloven. Laatst hoorde ik: ‘Ik denk dat ik heb wat Leslie had’, en dat vond ik zo mooi. Dát was namelijk mijn doel, dat vrouwen zich herkennen en gesteund voelen door mijn verhaal. Toen ik er middenin zat, dacht ik dat ik de enige was. Iedereen had het er maar over hoe leuk het was, om net moeder te zijn. Een andere kant hoorde ik niet. Bovendien, ik had toch alles? Een leuke man, kinderen, spullen… waarom was ik dan niet gelukkig? Net na de bevalling dacht ik dat het sombere er misschien bij hoorde en vanzelf weg zou gaan. Maar ik voelde me steeds slechter, durfde steeds minder.

Tweede keer

Hoewel ik het heftig vond, gingen Goof en ik voor een tweede kindje. Ik voelde me weer iets beter en ik dacht: ik moet nu doorpakken, anders doe ik het nooit meer. Bang om me weer zo verloren te voelen was ik niet. Ik wist nu toch wat me te wachten stond? Bovendien probeerde ik alles om het voor te zijn: ik liet placentapillen maken die zouden helpen tegen depressie, ik kreeg acupunctuur en deed ademhalingsoefeningen. Ik was voorbereid, dacht ik. Maar na Manuel kwam de depressie terug – en zoveel heftiger.

Dieptepunt

Op mijn dieptepunt voelde het alsof ik doodging. Niet één keer, niet twee keer, maar wel de hele dag door. Mijn keel werd dichtgeknepen, alsof ik geen lucht meer kreeg. Ik dacht: mijn hart houdt er zo mee op. Ik kwam het huis niet meer uit. De kinderen naar school of naar de opvang brengen ging al helemaal niet meer. Ik weet nu: het maakt niet uit waar je vandaan komt of wat je wel of niet hebt, dit kan iedereen overkomen. Maar dat zie ik ook pas nu ik me zoveel beter voel. Met alleen therapie was ik er nooit uitgekomen. Antidepressiva nemen voelde lange tijd als een te grote stap, maar dat ene pilletje heeft mijn leven veranderd. Na maanden hoorde ik ineens weer de vogels fluiten, viel het me op dat de zon
scheen. Eén dag zonder paniekaanval werden er twee, drie… en dit jaar is het weer normaal dat ik blij uit bed stap.

Echte Gooische Moeders

Het blijven draaien van de serie was soms heftig, maar hield me ook op de been. We zijn met de jaren allemaal opener geworden over waar we doorheen gaan. De reacties vond ik spannend, maar eigenlijk zijn die alleen maar heel lief geweest. Vroeger stond ik iets meer op de achtergrond. ‘Jij bent eigenlijk heel leuk’, hoor ik tegenwoordig, maar dat was ik altijd al hoor, haha.

Lees ook

Persoonlijk

Bertrie Wierenga: ‘Bij de pomp vroeg iemand: ‘Weet je nu wel van wie het is?”

Energie

Mijn kinderen mochten zo min mogelijk merken. De energie die ik had stopte ik in mijn jongens. Toch even voorlezen, terwijl het eigenlijk niet ging. Moises is nu een heel gevoelig mannetje, wil nog altijd weten of het met mama wel goed gaat. Voor Goof was het het pittigst. Hij heeft heel veel voor
me moeten opgeven: minder werken in het buitenland, alles doen in huis. Ik zei op alles ‘nee’ en was op momenten vreselijk.

Trouwen

Vier jaar geleden vroeg hij me ten huwelijk. Ik denk ook om me op te vrolijken toen ik me zo slecht voelde. Nu ben ik er klaar voor om te trouwen en dat doen we dus ook, volgend jaar. In Spanje, want zelfs vliegen durf ik na jaren weer. Goof wil het over the top, dus dat wordt het ook. Ik regel alleen de muziek, haha. Ik kijk er enorm naar uit. In slechte tijden is hij bij me gebleven, laten we dan nu het leven vieren!”

Dit interview met Leslie Keijzer staat in Kek Mama Special 4 – Warm Winter Feest die nu in de winkels ligt.

Abonneer met cadeau of korting

Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!

Ga voor me-time