Christina Szalinski, moeder van twee jongens en zwanger van haar derde, krijgt continu de vraag of ze nu voor een meisje gaat – en daar wordt ze knettergek van.
Lees verder onder de advertentie
Schattige kleren
Op één dag spraken drie vreemden Christina laatst aan over haar zwangere buik. ‘De één zei: ‘Ben je dit keer voor een meisje gegaan?’ Een ander: ‘Zou je niet gewoon willen dat het een meisje is, puur vanwege die schattige kleren? En de derde: ‘Je zou echt een dochter moeten hebben, hoor.’ Christina heeft twee zoons en wordt gek van dat soort gesprekken. ‘Waarom maakt iedereen zich zo druk om het geslacht van ons derde kind?’
Het maakt Christina niets uit wat ze krijgt. ‘Ik hoop vooral dat mijn baby gezond is – cliché, maar waar. ‘Ik ken ouders die het ziekenhuis in gingen om te bevallen en nooit met een baby thuis kwamen. En ouders die moeilijke weken doorbrachten op de couveuseafdeling. Ik hoop dat ons derde kind gezond is en dat wij al dat soort dingen niet hoeven meemaken.’
Lees verder onder de advertentie
Uniek
Op haar blog herinnert Christina haar lezers er nog maar eens dat je geen keuze hebt of je een jongen of meisje krijgt. ‘En dat is helemaal prima, want elke baby is uniek. Bovendien: een jongen kan opgroeien tot verpleegkundige die van bakken houdt en een meisje kan een wetenschapper worden die gek is op de natuur.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.