Beeld: Nine IJff
Malou Thijssen (32) is samen met Robbert (37) en moeder van James (1,5). Ze is links helemaal blind en ziet met rechts nog tien procent.
“Op de basisschool was de grap dat ik bij een toets niet vooraan in de klas mocht zitten. Want via mijn leesloep – die de letters op een beeldscherm vergroot – kon iedereen bij mij afkijken. Door oogontstekingen, ontstaan door jeugdreuma, had ik slecht zicht. Operaties mochten niet baten en uiteindelijk ben ik links volledig blind geworden. Rechts zie ik met bril dichtbij scherp, maar vanaf een meter of vijf heel wazig, alsof ik door dikke mist kijk. Niet ideaal, als James in de binnenspeeltuin aan het klauteren is – welk kind in de verte is van mij? Om hem sneller te herkennen doe ik hem iets felgekleurds aan.
Lees ook – Dit moet je weten als je kind een bril nodig heeft >
Ik heb voeding & gezondheid gestudeerd, maar vanwege mijn visuele beperking is het moeilijk om een baan te vinden. Ik ben afhankelijk van het ov, mijn werkplek moet worden aangepast en ik heb behoefte aan flexibele werktijden, want mijn energieniveau is vergelijkbaar met dat van iemand met een burn-out. Te veel gedoe, vinden veel werkgevers. Dat werd bij sollicitaties niet letterlijk gezegd, maar zat er wel achter. Frustrerend, want met mijn hersenen is niets mis.
“Te veel gedoe, vinden veel werkgevers. Frustrerend, want met mijn hersenen is niets mis”
Uit onderzoek is gebleken dat slechts dertig procent van de mensen met een visuele beperking een baan heeft. Best shocking, vind ik. Bij het Bartiméus Fonds, voor mensen met een visuele beperking, heb ik me ingezet om de toegankelijkheid van werkgevers te vergroten. Sinds kort werk ik bij de gemeente Nijmegen om onder meer het stationsgebied toegankelijker te maken. Ik maak vaak genoeg mee dat pionnen op het perron bijvoorbeeld op de blindengeleidelijnen worden gezet.
Buitenshuis loop ik met een herkenningsstok. Sinds de komst van James is dat wat lastiger – zie maar eens met die stok en een buggy een volle bus in te stappen. Vriendinnen rijden met de auto overal heen. Daar ben ik niet jaloers op, want ik heb dat nooit gekund, maar nu ik moeder ben word ik wel weer even met mijn neus op de feiten gedrukt. Gelukkig is James net zo blij als we drie keer per week naar dezelfde speeltuin gaan en kan ik, al is het langzaam, met hem fietsen. Ik focus op wat we wél kunnen. Ook een dosis humor helpt om te relativeren. Ze zeggen weleens dat je als moeder ogen in je achterhoofd moet hebben. Nou heb ik ze al amper in mijn voorhoofd, maar ik heb wél een extra setje. In mijn linkeroog zit namelijk een prothese, waarvan een reserve in de kast ligt. Als ik James stiekem de kastdeurtjes hoor openen, zeg ik: ‘Mama heeft ook ogen in de kast liggen, hoor!’” Dit artikel staat in Kek Mama 11-2022. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
