Beeld: privé
Hilde (34) is trainer en gewichtsconsulente en single moeder van Luca (bijna 4). Ze doet vijf keer per week aan fitness.
“Vijf jaar geleden besloot ik te gaan trainen voor een bikini fitnesswedstrijd. Ik wilde een sixpack – zo’n bucketlistding – en de wedstrijd vormde een mooie stok achter de deur. Met hulp van een coach ging ik gezond eten en veel sporten: twee keer per dag, zes dagen in de week. Loodzwaar, maar de knop ging om; ik werkte toe naar een doel.
Al snel merkte ik dat ik sterker werd en begon ik het steeds leuker te vinden, waarbij het voldane gevoel na afloop ook haast verslavend werd. Na een halfjaar stond ik afgetraind op het podium, mét sixpack. Nou ja, bijna – alleen mijn onderste buikspieren laten zich nooit zien, hoe hard ik mijn best er ook voor doe.
Vier maanden later bleek ik zwanger. Een ongeplande verrassing, en je kunt gerust zeggen een flinke omschakeling, van die blokjesbuik naar babybuik. In het begin dacht ik dat ik het verschrikkelijk zou vinden, maar ik genoot ervan. Ook was het fijn de teugels qua voeding te laten vieren. Twee stukken taart op een verjaardag? Nu mocht het. Zorgen over de kilo’s hoefde ik me niet te maken, want ik kwam nog steeds dagelijks in de gym. Fitness was een leefstijl geworden. Een vast ritme, waardoor ik me goed en sterk voel. Met veertig weken stond ik nog te squatten – en niemand die daar na mijn bikiniavontuur van opkeek.
Lees ook ‘Mensen zijn verrast dat ik boswachter ben, logisch: zonder make-up ga ik niet op pad’ >
Sinds Luca drie maanden was, ga ik naar een sportschool met kinderopvang. Wel zo praktisch en het scheelt in de kosten. Bovendien kan hij daar nu meedoen aan de peutergym. Ik vind het belangrijk dat hij veel beweegt. Laatst hoorde ik dat ze op een basisschool in de buurt een fysiotherapeut hebben, omdat veel kinderen door corona kampen met een bewegingsachterstand. Best schokkend. Alles wat op zijn leeftijd mogelijk is probeer ik met Luca uit: voetbal, karate, zelfs ballet. Voorlopig houdt-ie het bij peutergym. Vier uur per week rennen, gieren en brullen – ‘Kijk mama, ik heb spierballen zoals jij!’ – terwijl ik mezelf uitdaag met een zwaardere legpress.
“Ik doe het voor mezelf, vind het leuk om sterker te worden.”
Veel vrouwen geven complimenten over mijn figuur. Mannen vinden me juist vaak iets te gespierd. Allemaal prima; ik doe het voor mezelf, vind het leuk om sterker te worden. Bij een potje dollen til ik Luca, ruim vijftien kilo, met gemak boven mijn hoofd. Vindt ie fantastisch. In de gym gaat de stang met gewichten tot een kilo of 25, dus gelukkig hebben we nog heel wat stoeipartijen te gaan.” Dit portret staat in Kek Mama 02-2022. Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
